Hennep is weer hip

Hennep is aan een geslaagde comeback bezig in onze voeding. Maar is deze plant echt zo interessant als vaak wordt beweerd?

Geen roesmiddel

Even vooraf ter verduidelijking: enkel kemp of industriële hennep is toegelaten in voeding. Het verschil tussen deze variëteit – vroeger vaak gebruikt in de textielindustrie – en Indische hennep, is dat ze nagenoeg geen THC en andere cannabinoïden bevat en dus geen roesmiddel is. Zelfs als je rekening moet houden met dopingcontroles, mag je deze variëteit gebruiken. Enkel de zaadjes van de plant zijn eetbaar. Die maakten tot de 19de eeuw deel uit van onze westerse voeding en zijn sinds een kleine tien jaar aan een forse comeback bezig.

Interessant, zonder meer

Aangezien hennepzaad een nieuwigheid is, kan het op heel wat bijval rekenen en wordt het overladen met superlatieven. Of dat terecht is? Het antwoord is dubbel: het klopt dat hennepzaad veel omega 3- en omega 6-vetzuren bevat, en bovendien in de ideale verhouding zodat ze goed door het lichaam worden opgenomen. Hennepzaad levert ook veel hoogwaardige plantaardige eiwitten, waardoor het – af en toe of op regelmatige basis – een interessant alternatief is voor vlees en vis. Daarnaast bevat hennepzaad vitamine B1, nodig voor de energiestofwisseling, en ijzer van middelmatige kwaliteit. Tot daar de troeven. Hennepzaad is dus verre van oninteressant, maar het als superfood ophemelen is overdreven.

Olie en meel

Hennepzaad kan je zo eten – je doet er in dat geval goed aan de zaadjes eerst te pellen -, maar ook gebruiken in de vorm van olie of meel. Hennepmeel is groen van kleur en glutenvrij. Nadeel is dat je er geen brood mee kan bakken. Je kan het meel enkel gebruiken in gebak, in combinatie met andere meelsoorten. Hennepolie is een evenwichtige olie met een subtiele hazelnootsmaak. Ze is evenwel enkel koud inzetbaar. De olie is ook vrij fragiel en wordt snel ranzig. Koel bewaren en snel opgebruiken is dus de boodschap.