De faculteit Geneeskunde van de KU Leuven start in september 2017 als eerste wereldwijd met een opleiding Deglutologie, de wetenschap van het slikken en slikstoornissen. Door alle expertise over dit onderwerp bijeen te brengen, wil de KU Leuven de medische sector voorbereiden op het stijgend aantal personen met slikproblemen.
Als de kracht en de uithouding van onze slikspieren afnemen en verzwakken, verslechtert de mechanica van het slikken. Momenteel heeft ongeveer een kwart van de 65-plussers last van slikstoornissen of dysfagie. Verwacht wordt dat dit percentage in 2030 oploopt tot 38 procent.
Maar dysfagie is niet alleen een probleem van bejaarden, voegt professor Ann Goeleven eraan toe. Zij is hoofd van de Dienst Logopedie en Audiologie van UZ Leuven en ziet patiënten van alle leeftijden met slikproblemen. "Van prematuurtjes, kinderen met een hersenverlamming of met een gespleten gehemelte tot mensen met reflux of een afwijking aan de slokdarm. Patiënten met een tumor in het hoofd, de hals of de slokdarm hebben na een operatie of bestraling eveneens vaak last van slikproblemen. Ook patiënten met neurologische problemen, zoals parkinson of dementie, kunnen ermee te kampen hebben. We leven langer en dankzij de medische vooruitgang overleven we meer aandoeningen dan vroeger. Maar dat komt met een prijs achteraf, zoals slikproblemen."
Omdat dergelijke stoornissen kunnen leiden tot problemen als gewichtsverlies, uitdroging, constipatie en chronische aandoeningen van luchtwegen kunnen de gevolgen ernstig tot dodelijk zijn. Ook de impact op psychosociaal vlak is erg groot. Iemand met ernstige slikproblemen kan bijvoorbeeld vaak niet zomaar mee op restaurant.
Naast aanpassingen aan het voedsel (mixen, indikken) bestaan er voor de betrokken patiënten heel wat andere opties, zoals operatie in de keel, sliktherapie bij een logopedist, medicatie of kunstspeeksel.
Hiervoor is een goede diagnose noodzakelijk, maar daar knelt volgens professor Nathalie Rommel, de programmadirecteur van de nieuwe opleiding Deglutologie, het schoentje. De aandoening werd immers lang alleen als een complicatie van een ander medisch probleem beschouwd. De kennis zit bovendien verspreid over wat men weet over hersenen, neus-keel-oor, ademhaling en spijsvertering. Er was daarom grote nood aan het nieuwe overkoepelend vakgebied en opleiding Deglutologie.
Als de kracht en de uithouding van onze slikspieren afnemen en verzwakken, verslechtert de mechanica van het slikken. Momenteel heeft ongeveer een kwart van de 65-plussers last van slikstoornissen of dysfagie. Verwacht wordt dat dit percentage in 2030 oploopt tot 38 procent. Maar dysfagie is niet alleen een probleem van bejaarden, voegt professor Ann Goeleven eraan toe. Zij is hoofd van de Dienst Logopedie en Audiologie van UZ Leuven en ziet patiënten van alle leeftijden met slikproblemen. "Van prematuurtjes, kinderen met een hersenverlamming of met een gespleten gehemelte tot mensen met reflux of een afwijking aan de slokdarm. Patiënten met een tumor in het hoofd, de hals of de slokdarm hebben na een operatie of bestraling eveneens vaak last van slikproblemen. Ook patiënten met neurologische problemen, zoals parkinson of dementie, kunnen ermee te kampen hebben. We leven langer en dankzij de medische vooruitgang overleven we meer aandoeningen dan vroeger. Maar dat komt met een prijs achteraf, zoals slikproblemen." Omdat dergelijke stoornissen kunnen leiden tot problemen als gewichtsverlies, uitdroging, constipatie en chronische aandoeningen van luchtwegen kunnen de gevolgen ernstig tot dodelijk zijn. Ook de impact op psychosociaal vlak is erg groot. Iemand met ernstige slikproblemen kan bijvoorbeeld vaak niet zomaar mee op restaurant. Naast aanpassingen aan het voedsel (mixen, indikken) bestaan er voor de betrokken patiënten heel wat andere opties, zoals operatie in de keel, sliktherapie bij een logopedist, medicatie of kunstspeeksel. Hiervoor is een goede diagnose noodzakelijk, maar daar knelt volgens professor Nathalie Rommel, de programmadirecteur van de nieuwe opleiding Deglutologie, het schoentje. De aandoening werd immers lang alleen als een complicatie van een ander medisch probleem beschouwd. De kennis zit bovendien verspreid over wat men weet over hersenen, neus-keel-oor, ademhaling en spijsvertering. Er was daarom grote nood aan het nieuwe overkoepelend vakgebied en opleiding Deglutologie.