Do’s en dont’s voor een geslaagd etentje met de kleinkinderen

Familie-etentjes met jonge kinderen vormen in nogal wat gezinnen een bron van stress. Ook eten moet je leren en dat begint van jongs af aan. Vanaf 5 à 6 jaar staan kinderen open voor nieuwe smaken, met mooie kleurtjes die verleiden om te proeven. Met deze tips kan je de smaakpapillen van jonge fijnproevers op weg zetten.

• Betrek je (klein)kinderen bij wat je gemaakt hebt. Vertel hen bijvoorbeeld over waar het vandaan komt (je moestuin, de boer uit de buurt..) of een verhaal van vroeger.
• Laat ze vooraf eens knutselen met groenten of fruit: speciale figuren uitsnijden, vormpjes maken... zet hun fantasie aan het werk. Als het mogelijk is, laat hen zelf een beetje meekoken.
• Verplicht niet om te eten maar verleid ze om eens te proeven en maak ze benieuwd naar het gerecht.
• Verwacht niet teveel ineens maar werk geduldig met kleine stapjes. Pas telkens kleine dingetjes aan in het vertrouwde gerecht. Rauwkost lusten de meeste zesjarigen niet zo graag, vanaf 10 jaar lukt dat beter.
• Zet geen light producten op tafel. Wel gezonde porties, veel variatie en leer hen waarvan ze veel en weinig kunnen nemen.
• Denk niet teveel vanuit je volwassen gewoonten over kindermaaltijden na. Tot 6 jaar hebben kinderen een ingebouwd reguleringsmechanisme waardoor ze vanzelf weten wanneer ze voldoende hebben. Bied voedsel aan op vaste momenten en laat hen zelf bepalen wanneer ze voldoende hebben.
• Stel eventueel een kleine minimumportie voor bij slechte eters.
• Gebruik geen voeding als straf of beloning. Dan gaan kinderen dat later in het leven ook verbinden met deze emoties. Dat kan leiden tot emo-eten.
• Beperk voeding die snelle suikers en vetten bevatten. Die geven vlug een aangenaam gevoel van verzadiging (comfort effect) maar ze schakelen ook tijdelijk je zelfreguleringsmechanisme uit. Wetenschappers stelden recent vast dat bij mensen die iets vet of zoet aten, gedurende een half uur het controlesysteem dat je zelfbeheersing regelt in de hersenen werd onderdrukt en dus minder goed functioneert. Je bent ook minder alert.