8 behandelingen die komaf maken met haarverlies

Met de jaren raak je misschien wel je wilde haren kwijt, maar haaruitval, dat kan je echt wel missen. Onze experten gidsen je doorheen het arsenaal aan actuele oplossingen.

In de meeste gevallen is erfelijkheid de doorslaggevende factor bij haaruitval, zowel bij mannen als bij vrouwen, weet dermatoloog Ingrid Van Riet (Carpe Clinic). “Bij een haarconsult peilen we standaard naar de haardos van familieleden. Dat geeft vaak al een goede indicatie of het om een meer chronische vorm gaat. Via een speekseltest kunnen we ook op erfelijke belasting checken.”

Erfelijkheid, ziekten en tekorten

Een kalende kruin, verhoogde inhammen en een wijkende haarlijn zijn kenmerkend voor deze alopecia androgenetica. Mannelijke hormonen zijn de reden achter de vroegtijdige aftocht van haarfollikels. Hoe gevoeliger deze follikels of haarzakjes zijn voor mannelijke geslachtshormonen (dihydrotestosteron), hoe meer haren je verliest. Die gevoeligheid en het aantal haarzakjes zijn genetisch bepaald. Met ouder worden daalt ook het aantal haarzakjes, wat uitval in de hand werkt.

“Ook als vrouw kan je deze vorm van haarverlies krijgen als je erfelijk belast bent. Die kan worden getriggerd door plotse veranderingen in je hormonenhuishouding, zoals de menopauze. Dat vertaalt zich dan discreter onder de vorm van haarverdunning.”

Achter haaruitval kunnen ook meer specifieke oorzaken schuilgaan, zoals diabetes, een schildklieraandoening, bepaalde medicatie of de auto-immuunziekte alopecia areata (haaruitval in plekken). Verder kan een voedingstekort, zoals ijzer of zink, fysieke en emotionele stress, een virale infectie en een hormonale stoornis je volumineuze coupe belagen.

“Dan gaat het meestal om tijdelijk haarverlies. Drie maanden zijn daarbij de cruciale periode. Bij een virale infectie zoals covid, griep of bij een stresspiek belanden meer haren in de uitvalfase, maar gemiddeld duurt het drie maanden voor dat zich uit in verhoogde haaruitval. Als je verder gezond bent, herstelt zich dat nadien vanzelf na zes maanden tot een jaar.”

Oplossingen

1. Lotions

Leave-on producten, zoals medische lotions op voorschrift, zijn vaak de eerste behandeling bij hormonale haaruitval. Ze stimuleren de bloedsomloop zodat je haar beter voedingsstoffen op- neemt. Daarnaast blokkeren ze de receptoren voor mannelijke hormonen in je hoofdhuid. Daardoor hebben die geen invloed meer op je haarfollikels en blijft uitval achterwege. Reken op enkele weken tot maanden voor je een effect merkt. Stop je de behandeling, dan herbegint de haaruitval. Deze lotions bevatten actieve stoffen zoals minoxidil, finasteride en dutasteride. De gevoeligheid verschilt individueel. Beide kunnen ook in pilvorm worden genomen.

Bij vrouwen kan een minoxidil-behandeling soms worden gecombineerd of vervangen door een antihormonale behandeling. In overleg met de gynaecoloog kan ook hormoonsubstitutietherapie redding brengen.

“Shampoos die haaruitval beloven te remmen, zijn met het haar getrokken. Het product is veel te kort in contact met je hoofdhuid om een impact te hebben op je haarfollikels. Ook vrij te krijgen serums of lotions die je inwrijft zullen weinig veranderen. Je haar vaak wassen heeft trouwens geen effect op haaruitval”, verzekert dr. Ingrid Van Riet.

2. Voedingssupplementen

“Bij aanhoudende haaruitval (langer dan drie tot vier maanden) kan een bloedanalyse bepaalde onderliggende aandoeningen of tekorten opsporen. Uit gezonde voeding haal je voldoende vitaminen en mineralen, maar soms zijn toch niet alle bouwstoffen aanwezig voor een normale haargroei. Haar wordt opgebouwd vanuit de haarwortel. Aminozuren zoals cystine, methionine en arginine, vitamine B6, zink en ijzer ondersteunen dat proces. Heb je daarvan een aangetoond tekort, dan kan je dat via een supplementenkuur aanvullen. Die moet je wel enkele maanden doornemen voor je effect hebt.”

3. Plasmabehandeling

Een van de meest succesvolle nieuwe therapieën om falende haarfollikels opnieuw tot actie aan te sporen is de PRP-behandeling. Deze plasmarijke bloedplaatjes zijn razend interessant omdat ze vol groeifactoren zitten. Dat zijn stoffen die heel wat lichaamsprocessen kunnen versnellen. Bij een PRP-behandeling wordt eerst een beetje bloed afgenomen waaruit vervolgens de bloedplaatjes worden gefilterd. “Een hoge concentratie aan bloedplaatjes wordt nadien opnieuw in je hoofd geïnjecteerd. Dat stopt vroegtijdige haaruitval en stimuleert de haargroei op plaatsen waar er nog voldoende actieve haarfollikels aanwezig zijn.” De techniek, die ook courant is bij hartchirurgie en orthopedie, levert qua nieuwe haargroei na enkele kuren resultaten op. Om de haargroei nadien te bestendigen, is meestal een onderhoudskuur nodig.

4. Aanvullende therapie

Niet alles werkt even succesvol voor elke hoofdhuid. Vandaar dat vaak verschillende behandelingen gecombineerd worden. Een vaak gebruikte aanvullende behandeling zijn intramusculaire injecties met vitaminen als bepanthène en biotine, die rechtstreeks in je hoofdhuid worden gespoten.

“Meestal gebeurt dat in kuurvorm gedurende zes weken tot drie maanden.” Een andere complementaire therapie is ledtherapie, waarbij lichtflitsen littekenvorming bestrijden rondom je haarwortels, je bloedcirculatie verbeteren en je celmetabolisme boosten tegen een vroegtijdige groeistop.

5. Transplantaties

Deze techniek wint de jongste jaren vooral bij mannen aan populariteit, maar niet iedereen komt ervoor in aanmerking. Enkel als je over voldoende eigen donorhaar beschikt, is een transplantatie mogelijk. Honderden haarzakjes uit het donorgebied – meestal de haarkrans achteraan je hoofd, waar de haarzakjes meer immuun zijn voor uitval – worden een voor een voorzichtig losgemaakt en daarna opnieuw ingeplant in de kalende zones. De getransplanteerde haren vallen na enkele weken eerst uit, waarna er uit de getransplanteerde follikels nieuwe sterkere haren beginnen te groeien. “Dat kan een mooie oplossing zijn bij erfelijke alopecia, maar nadien moet je wel verder blijven behandelen met medische lotions en andere.”

6. Micropigmentatie

Bij deze techniek worden er met een kleine fijne naald pigmenten aangebracht op je hoofdhuid, die de illusie van haarstoppels geven. Dit is geen medische behandeling maar eerder een vorm van tatoeage. Sommige tattooartiesten hebben zich hierin gespecialiseerd en slagen erin om een soort 3D-effect te creëren. Omdat het net als bij een tattoo om een permanente behandeling gaat, weeg je dus best goed de voor- en nadelen tegen elkaar af.

7. Haarwerken en prothesen

Een andere niet-medische oplossing zijn haarwerken of prothesen die subtiel op je eigen kapsel en kleur aansluiten. “Bij kalende plekken is een haarstukje op maat een handige oplossing. Dat kan semipermanent worden bevestigd of met haarclips die je zelf verwijdert”, legt kapster Marian Van Laere (Haarcenter Aalst) uit, die zich hier al 30 jaar in specialiseert. De haarprothesen kunnen zowel uit synthetisch als natuurlijk haar worden vervaardigd. De prijs varieert van 400 tot ruim 1.000 euro en meer voor maatwerk met natuurlijk haar. Ook een haarprothese vergt onderhoud. Reken dat je om de zes weken je haarstukje moet laten verzorgen en opnieuw aanpassen aan je eigen haar. Voor wie nog over voldoende eigen haar beschikt, kan haarintegratie een oplossing bieden. Daarbij wordt je haar door een systeem van onzichtbare minuscule ringen verweven met natuurlijk haar. Behalve voor een vollere haardos, zorgt dat voor natuurlijke kleurschakeringen.

8. Tweede huid

Een behandeling waarbij haarwerk als een soort tweede huid wordt aangebracht is Contactskin of Dermaskin. In Vlaanderen raakte de techniek bekend toen zanger Helmut Lotti ermee naar buiten trad. “Dit systeem bestaat uit een dunne doorzichtige folie waarop haren zijn aangebracht. Die wordt met een speciale lijm bevestigd op je afgeschoren hoofdhuid en bijgeknipt. Je kan er zowel een kale kruin als een hele schedel mee bedekken. Eens bevestigd, kan je er alles mee doen: van sporten tot douchen. Om de zes weken wordt de tweede huid er weer afgehaald, je hoofdhuid verzorgd, waarna er een nieuw exemplaar wordt geplaatst. Bij mannen is dit al in zwang. Vrouwen zien er vaak tegenop omdat het onderliggende haar volledig moet worden weggeschoren voor een goede hechting.”