Verrassende trips niet ver van huis

Een dag rondtoeren op een Vespa of in een oldtimer. Een weekend op een woonboot wonen of een midagje nostalgie snuiven in een stoomtrein. We nemen u mee op enkele verrassende trips.

EEN DAG... AAN HET STUUR VAN EEN OLDTIMER

Een motor die gromt als een beer, haren in de wind, de geur van benzine, vrijheid-blijheid. Zin in een unieke ervaring? Huur met ons een classic car en geniet!

Ze staan ons al op te wachten op de parking van de Classic Club in Sint-Genesius-Rode: de ene nog mooier, nog blinkender, nog opgepoetster dan de andere. Een twintigtal respectabele Oude Dames zijn het die de club te huur aanbiedt. Samen met mijn collega Serge wandel ik het rijtje af: een Alfa Spider 1.6 Duetto, een Ford Mustang V8, een Triumph TR PI...

Enkele minuten later vernemen we welke wagen we ter beschikking krijgen. Het lot beslist en je hoort ons niet klagen met onze zwart-en-zilver- kleurige Austin Healey MkII 3000. Een pareltje van een drieliter, zes cilinders, 132 pk!

We rijden!

Het is Serge die als eerste zal rijden. Ik glijd in de passagierszetel en zie mijn piloot met een gelukzalige glimlach om én veel kinderlijke verwachting in de ogen de sleutel in het contact steken, hem een kwartslag naar rechts draaien en... euh... niets. Weten wij veel dat zo’n Oude Dame zich niet met een sleutel alleen laat bedienen maar dat je ook nog een startknop moet indrukken! Zodra we die gevonden hebben, toont onze zescilinder hoe blij ze is dat ze ons aan boord heeft: ze bromt dat horen en zien vergaan en strooit kwistig de geur van niet-verbrande benzine in het rond.

Geamuseerd kijk ik toe hoe Serge onze bolide in zijn eerste versnelling gooit, gas geeft en... stilvalt. Hij zal toch wel een rijbewijs hebben?, flitst het door mijn hoofd. Maar bij een tweede poging lukt het wél. Met veel lawaai, oké, en de benzinewalm doet de onfortuinlijke mensen achter ons vertwijfeld naar hun zakdoek grijpen. Maar we rijden!

Met een snelheid van – dit is een ruwe schatting – twee kilometer per uur scheuren we in de richting van de straat, waar mijn chauffeur een nieuwe verrassing wacht. Hier links tot op de grote weg, dan rechts interpreteer ik mijn roadbook. Hij knikt zelfverzekerd, grijpt resoluut het grote, met hout beklede wiel dat ze in de jaren zestig een stuur noemden beet en draait het naar links. Tenminste, dat is de bedoeling van de chauffeur, niet van het wiel. Dat beweegt nauwelijks. Een seconde later zie ik links van me een rood aanlopende eindredacteur met snel opborrelende doodsangst in de ogen, met beide handen sleuren aan een wiel dat duidelijk geen zin heeft om zich gewonnen te geven. Gelukkig voor mijn doetjes van kinderen en mijn bijna-weduwe thuis, wint de mensenkracht het uiteindelijk van de mechanische nukkigheid.

Waar is het knipperlicht?

De eerste bocht hebben we overleefd. De volgende keer nog de knipperlichten gebruiken ook en we kunnen veilig... euh... – ik zie een linkerhand tevergeefs graaien naar een hendeltje waarvan de sportwagenbouwers van de jaren zestig duidelijk niét vonden dat het aan een stuur thuishoorde. Zeg Luc, e en richtingaanwijzer, heb jij die ergens gezien? Ik hèb hem gezien. Ik kàn niet anders dan hem zien. Hij staat pal voor mijn neus, ruim een meter van de chauffeur vandaan! Meteen krijg ik er een taak bij: op bevel – links! Rechts!– de knipperlichten aan- en uitzetten. Ik begrijp het. Mijn vriend, mijn redder, mijn toeverlaat heeft de handen vol met hét wiel...

Even later merk ik dat Serge wel degelijk een rijbewijs heeft. Hij schakelt zelfs naar tweede. Ik bedoel: hij schakelt uit eerste. Daarna volgt een wanhopige zoektocht naar waar die tweede versnelling zich mag bevinden. Ergens links, zo’n beetje schuin achter de eerste, allicht. Maar waar? Noteer op de achtergrond: het zoetgevooisde geluid van een plankgas getrapt gaspedaal. Achter ons: het iets te sterk geconcentreerde parfum van benzine die met liters door een uitlaat wordt gejaagd. Lang leve de niet-gesynchroniseerde versnellingsbak!

De euforie

Ik voel me op mijn gemak, nu. Al lijken al die andere auto’s mastodonten. Een Golf wordt een dertigtonner. Ik vind het dus niet erg dat we even later het centrum van Sint-Genesius-Rode achter ons laten om rustige wegen op te zoeken. Landwegen, veldwegen, zandwegen,... Prompt ontdekken we waarom oldtimerfreaks zo verknocht zijn aan hun hobby. We voelen het, we ruiken het, we horen het, we zijn het! Genieten!

Honderd kilometer verder zijn we daarvan nog meer overtuigd, zelfs nadat we van rol hebben gewisseld en duidelijk is geworden dat ik beter niet had gelachen met de rijkunst van mijn hoogst gewaardeerde collega.

Sleutel, startknop, hamer

Na de middag krijgen we een andere wagen toegewezen: een lichtblauwe MGA Roadster uit 1957. Een beauty, dat zeker, maar... hoe stap je erin? Nergens aan het portier is een klink te bespeuren. Blijkt dat je een MG-deur met een ruk aan een kabeltje moet openen, of er simpelweg over klimmen. Het is niet het enige obstakel dat we moeten overwinnen. Oldtimers houden niet van starten. We hebben deze keer nochtans én de sleutel omgedraaid én de startknop ingedrukt. Wat zeg ik? Twee, drie, vier keer hebben we dat gedaan. Alle knopjes! Hallo, vrienden van de Club...?

Met enkele stevige tikken van een hamer onder de motorkap is het euvel hersteld. Of we het een gepaste manier vinden om een Oude Dame aan de praat te krijgen, laten we in het midden maar praten doet ze, onze MGA. En rijden ook. En schakelen! Al kan de uitgebreide rijervaring die we inmiddels hebben opgebouwd – eindredacteurs leren snel! – daar ook iets mee te maken hebben. Hoe dan ook, we genieten nog meer van de panorama’s. Van de kleine dorpjes ook – Kijk, Marche-les-Dames!-, compleet verloren in het groen, van onze populariteit – mensen verlenen ons zelfs voorrang, ik zweer het: om 17.30 uur, in de file! Ze zwaaien ons vriendelijk toe, steken hun duim in de hoogte. Nu zijn we allebei hoogst sympathieke jongens – goedlachs, optimistisch, twee zonnetjes in huis – maar zo populair? Daar moét onze oude dame (ook) iets mee te maken hebben!

Praktisch

Wanneer? Het hele jaar door.

Startplaats? Classic Club, Molenweg 4A in 1640 Sint-Genesius-Rode.

Info en reservering? 0477/41 21 44, www.theclassicclub.com

Gelijkaardige initiatieven? Ook Dockx Rental biedt classic cars aan zonder chauffeur (tel. 03 828 80 80, info@dockx-rental.be, www.dockx.be ).

EEN DAG... OP EEN VESPA DOOR DE HEIDE

Verrassende trips niet ver van huis

De eerste kilometers voel ik me angstaanjagend wankel op mijn Vespa 50cc. Maar wanneer ik door de natuur van het Nationaal Park Hoge Kempen brom, groeit het zelfvertrouwen. Jammer dat Sofia Loren op het achterzitje ontbreekt!

Tochtjes met de Vespa zijn een hype deze zomer. Tal van organisaties en bedrijfjes bieden uitstappen en routes aan. Zelf probeerden we de Giro per Vespaformule uit. Dit Belgisch-Italiaanse project in Maasmechelen wordt geleid door kleinzoons van Italiaanse mijnwerkers. Bovendien kunt u de tocht laten volgen door een Italiaans etentje aan het aankomst- en vertrekpunt: het Casino van Eisden, ooit het ontmoetingscentrum van de lokale mijnwerkersgemeenschap.

Mijn vehikel is een nagelnieuw en blinkend model. Met zijn 50cc kan hij met de beste wil ter wereld niet meer halen dan 49 km per uur. Met zulk een vermogen mag je op het fietspad rijden en volstaat een rijbewijs B. Ik krijg een summiere uitleg over het gebruik van het voertuig en een routeboek. Overigens is de route slim opgedeeld in kleinere onderdelen, die je makkelijk kunt onthouden.

Toch voel ik me de eerste kilometers niet echt op mijn gemak. Ik heb geregeld het gevoel dat ik ga omvallen, vooral in bochten en als ik trager moet rijden. Ik heb dan de neiging mijn voeten op de grond te zetten. Uiteindelijk vind ik de truc: als ik moet vertragen, steek ik mijn benen recht vooruit langs de brommer. Het geeft meer evenwicht en maakt het stoppen gemakkelijker.

Zalig rijden in de zon

Ik heb gekozen voor de Giro Brughiera, de heideroute. Die voert door de natuur van het Nationaal Park Hoge Kempen en door schilderachtige dorpen aan de Belgische en aan de Nederlandse kant van de Maas. Op de rustige fietspaden in en rond het Nationaal Park maakt zich langzaam een euforisch gevoel van me meester. Het is zalig rijden, ver van alle auto’s tussen de bossen en over nog ongeschonden stukken heide. Ik hoop alleen dat mijn lawaai de natuur niet te veel stoort. Ook ben ik blij dat ik een gesloten jasje en een sjaal draag. De zon mag dan schijnen, de wind in het gezicht zorgt voor flink wat afkoeling... en laat mijn sjaal wapperen zoals in Italiaanse films.

De afstand van de route (97 km) laat mogelijkheden genoeg om onderweg te stoppen. Een heidewandeling naar de Kikbeekbron. Een terrasje in Oud-Rekem, vorig jaar uitgeroepen tot het mooiste dorp van Vlaanderen. Tussen de toppen van de bomen lopen over het Kruinenpad langs de Zuidwillemsvaart. En natuurlijk shoppen in Maasmechelen Village.

Wanneer ik de Vespa weer inlever, weet ik het zeker: ik ga me er zelf eentje kopen!

Praktisch

Welke formules?Giro per Vespa biedt vijf routes aan.

Van wanneer tot wanneer? In principe het hele jaar.

Kosprijs? Dagprijs (10-17 uur): ? 65. Duozitter: ? 70. Waarborg: ? 300. Prijzen inclusief helm, gps, omniumverzekering, routeboek en een volle tank.

Startplaats? Grand-café Casino, Kerkplein, Eisden-Tuinwijk.

Info en reservering? Telefonisch: 0496 12 69 00, via het internet: www.vespamaasland.be

Gelijkaardige initiatieven vindt u op het internet: Vespa Route , Vespa Trips, Vespa Adventure,...

EEN WEEKEND... DOBBEREN OP EEN WOONBOOT

Verrassende trips niet ver van huis

De eenden en zwanen op de plas kennen de toeristen al. Wanneer we ontbijten op het dek van onze luxueuze woonboot in Center Parc De Kempervennen, blijven ze rondjes zwemmen tot we kruimels gooien.

Wakker worden met de geluiden van watervogels, kikkers en kabbelend water, het blijft een unieke ervaring. Logeren op een boot kan nu op steeds meer plaatsen, ook in eigen land. En dit zonder geradbraakt te worden in een minibed of een kruipkajuit. De nieuwe vakantieboten zijn voorzien van alle comfort, zoals we ondervonden in Center Parc De Kempervennen.

Dit vakantiepark aan de rand van een natuurgebied onder Eindhoven biedt sinds kort de woonbootformule aan. Toegegeven, de boot is meer een luxevilla op een ponton dan een echt schip, maar toch is het vaargevoel onmiskenbaar. Wanneer de wind golven maakt op de plas, voelen we duidelijk de deining. De twee slaapkamers en de badkamer bevinden zich benedendeks. Vanuit de patrijsachtige ramen kijken we net over het water uit, alsof we op een jacht dobberen. Bovendeks worden we verwend met een volledig uitgeruste keuken, een zithoek, een digitale flatscreentelevisie (idem in één van de slaapkamers), home-cinema en grote ramen die uitzicht bieden op het water.

Genieten van comfort in een designhuis

Al snel worden de twee buitendekken onze vaste stek: één vooraan en één achteraan, zodat we altijd de zon kunnen opzoeken. Op het dek aperitieven, eten, relaxen, lezen en kijken naar het water. De zwanen voeren en de overvliegende reigers bewonderen: we worden het niet snel moe. En hoewel dit park honderden cottages en tien woonboten telt, is alles uitgestrekt genoeg om een gevoel van vrijheid te behouden. ’s Avonds horen we nog alleen natuurgeluiden en de volgende ochtend hoeven we onze steiger niet af: de broodjes zijn al aan onze voordeur geleverd.

Natuurlijk kunnen we gebruik maken van alle faciliteiten (het subtropische zwembad, de restaurants enz.), maar we besluiten die te reserveren voor een verblijf met de kleinkinderen. Deze formule moet voor onze kleinzoontjes zalig zijn, denken we. Center Parcs ziet het aantal boekingen van grootouders met kleinkinderen trouwens nog steeds toenemen. Met de woonboten mikt de keten op een publiek dat luxe én natuurervaringen wil combineren. Een aantal parken biedt ook al Eden Cottages aan – comfortabele designhuizen gebouwd met duurzame materialen en omgeven door natuur. En in het Duitse park Bispinger Heide kunt u nu logeren in luxueuze boomhuizen met een uitkijkterras boven de kruinen.

Praktisch

Welke formules? De woonboten in Center Parc De Kempervennen zijn bedoeld voor 4 personen. Keuze uit midweek, weekend en week.

Van wanneer tot wanneer? Het hele jaar door.

Prijs? Van ? 479 (midweek) tot ? 899 (week) maar met vroegboekkortingen. Inbegrepen: opgemaakte bedden, handdoeken, een keukenpakket, een dagelijkse broodjesservice, een krant.

Waar? Tussen Bergeijk en Valkenswaard, 40 km van Turnhout.

Info en reservering? tel. 070 22 03 30 en www.centerparcs.be

Gelijkaardige initiatieven? Boothotels vindt u onder meer op een Maasplas in Kinrooi (Botel Ophoven, tel. 089 41 85 92), op de IJzer in Merkem-Houthulst (De Boot, tel. 058 28 70 56), op het Kempisch Kanaal in Hasselt (Chambres b’Hôtes, tel. 0476 23 29 41) en in Gent (Ecohostel Adromeda, tel. 0486 67 80 33)

EEN NAMIDDAG... STOMEN DOOR HET MEETJESLAND

Toen in 1988 ook het goederenvervoer niet meer in het station van Maldegem passeerde, lag de weg open voor de stoomtreinroutes naar Balgerhoeke en Eeklo.

Twee pronkstukken – een dieseltrein uit de jaren 50 en een heuse stoomtrein – worden in de zomermaanden ingezet voor ritjes naar Balgerhoeke en Eeklo. Een aparte belevenis door het Meetjesland, over het Schipdonkkanaal, langs koeien die allang niet meer van hun melk raken bij het zien van een trein. Al hollen ze wel weg als de machinist de stoomfluit laat horen.

In het treincompartiment dringt af en toe een vleugje van de typische kolengeur door, met de houten banken in de derde en de fluwelen zetels in de eerste klasse, zorgt dat voor een Oriënt Expressgevoel.

Tijd zat, sfeer te koop

Verrassende trips niet ver van huis

Balgerhoeke is de oudste wijk van Eeklo. Wie er op de trein wacht, kan de tijd doden met petanquen op een van de drie banen langs het perron of vanop een bankje de historische treinen bewonderen en dromen van de rit naar Eeklo, de eindhalte. Nadat we daar uitgestapt zijn, rijdt de machinist de trein nog even tot in de schaduw van een gebouw om straks niet bloedheet aan de terugweg te moeten beginnen.

Wie wil, kan in Eeklo met een moderne trein weer naar huis maar wij laten ons verleiden door de nostalgische groene banken van de dieseltrein terug naar Maldegem. Halfweg kruisen we de stoomtrein, waarvan nu pas écht opvalt hoe indrukwekkend groot en stomend die wel is. Achter de ruitjes nippen de passagiers van hun drankje. Ze hebben tijd zat, want dit is nog een echte boemeltrein die de talrijke onbewaakte overgangen met een slakkengangetje oversteekt. Groepen krijgen ruimschoots de tijd om onderweg van een gastronomisch menu te genieten en passionele treinfreaks kunnen één dag machinist spelen.

Praktisch

Welke formules? Stoomtrein, diesel of smalspoor.

Van wanneer tot wanneer? Alle zondagen van mei tot en met september.

Kostprijs? Volwassenen ? 10, kinderen ? 7, gezin ? 28.

Startplaats? Stoomcentrum, Stationsplein 8, 9990 Maldegem

Info?tel. 050 71 68 52, www.stoomcentrum.be

Gelijkaardige initiatieven in Dendermonde-Puurs (www.stoomtrein.be), As (www.kolenspoor.be), Marienbourg (060 31 24 40), Ciney, (http://www.cfbocq.be/).

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content