De herinneringen van peter (7)

Meer dan een jaar na het uitbreken van de oorlog zien Celine en Blondine hun vader terug. Met hun moeder wonen ze nu niet ver van het interneringskamp: op de grote markt van Harderwijk, in het huis van de familie Beem.

Moeder Louise breit en/of naait waarschijnlijk voor de manufacturenwinkel van de familie Beem, Celine en Blondine gaan naar de Belgische school in Harderwijk (op de foto staat mijn oma Celine op de laatste rij, de vierde van links, haar zus eerste van rechts op de middelste rij). Aanvankelijk kregen de Belgische kinderen die hun geïnterneerde vaders achterna gereisd waren, les van enkele geïnterneerde vrijwilligers, daarvoor konden ze voor en na de lesuren en op woensdag- en zaterdagnamiddag terecht in de klaslokalen van de Nederlandse scholen. Een zekere mevrouw De Pauw had dat in het voorjaar van 1915 bekomen van de Harderwijkse gemeenteraad. Daarnaast waren er ook wel Belgische kinderen die gewoon tussen de Nederlandse op de schoolbanken zaten, maar dat zagen nogal wat Harderwijkers met lede ogen aan. De Belgen in de gewone scholen bemoeilijken het onderwijs, was de teneur van artikels in de plaatselijke pers. Het Harderwijkse gemeentebestuur overweegt om niet langer Belgische kinderen toe te laten op de gemeentescholen, maar zwicht uiteindelijk voor de Belgische ouders en laat de beslissing om Belgische kinderen toe te laten uiteindelijk over aan de schoolhoofden.

Een echte school

In Harderwijk is al snel een comité opgericht dat zich bekommert om de kinderen van de geïnterneerde Belgen. Luitenant-kolonel De Pauw is de voorzitter, mevrouw De Pauw directrice, de penningmeester is aalmoezenier Belpaire (een neef van de juffrouw Belpaire, bekend om haar inzet voor de Vlaamse zaak en onderwijs voor meisjes) en verder is ook geniekapitein Charles Ghion lid van het bestuur. Die laatste staat in een plaatselijke krant vermeld als vader van een kind dat geboren werd in Harderwijk, zijn vrouw was haar man dus achternagereisd en vermoedelijk hebben ze kinderen van lagere schoolleeftijd.

Het comité zet vaart achter de plannen voor een eigen Belgische school in Harderwijk. Op 18 december 1915 kan het eerste leslokaal in gebruik genomen worden, in de andere zeven moet nog verwarming geïnstalleerd worden en er ontbreken ook nog ‘privaten’. Niet alleen aan de klaslokalen, maar ook aan de kwaliteit van het onderwijs wordt nog gesleuteld. In februari 1916 worden de les gevende militairen vervangen door Belgische burgerleerkrachten.

De herinneringen van peter (7)


Ongeveer 450 kinderen zitten er op de Belgische school, meldt een plaatselijke krant, die ook weet dat twee derde van de leerlingen uit gezinnen komt “die onbdersteuning nodig hebben.” Vandaar dat uit het schoolcomité al snel ook een afzonderlijke ‘soepcommissie’ gegroeid is. Die zorgt ervoor dat de leerlingen ’s middags warm eten krijgen en ’s namiddags een paar boterhammen met een warme drank. Tussen de foto’s van mijn grootmoeder steekt een foto van zo’n voedselbedeling, met in het middenin bovenaan een foto van koning Albert I erin geplakt, rechts bovenaan de namen van de weldoeners van het comité.

Lees volgende aflevering:De herinneringen van peter (8)


Partner Content