In Port Lligat verbouwde Dali een vissershuisje tot een surrealistisch bouwwerk. © Pepite Production

Costa Brava, meer dan stranden

Het noorden van de Catalaanse kust is beroemd om zijn langgerekte stranden, zijn verscholen baaien en Dalí. Wij begeven ons van Girona naar Cadaqués.

Op regenachtige dagen waarop ze de stranden van de Costa Brava ontvluchten brengen toeristen een vluchtig bezoek aan Girona, maar de stad verdient beter. Het ommuurde joodse centrum werd pas rond 1950 weer geopend. Wat een geluk voor hedendaagse reizigers. De kalksteen uit de nabijgelegen steengroeven verrijkte telkens weer het architecturale patrimonium. Aan de overkant van de Eiffelbrug (1876), de meest symbolische van de elf bruggen die de stad telt en de beste plek om het kleurrijke patchwork van hangende huizen te bewonderen, ontvouwt zich de oude stad. Ze is zo goed bewaard dat er enkele scènes van Game of Thrones zijn opgenomen. Ook al is de katedraal Santa Maria de Girona het hoogtepunt van de meeste wandelingen, het blijft heerlijk flaneren in de wirwar van middeleeuwse straatjes in de jodenwijk.

Het patchwork van hangende huizen en de kathedraal van Girona.
Het patchwork van hangende huizen en de kathedraal van Girona.© Pepite Production

We lopen voorbij de Romeins geïnspireerde Arabische baden uit de 12de eeuw, zoeken verkoeling in de schaduw van het gebladerte in El Jardi de la Francesca, voor we de Karel de Grote-toren en zijn waterspuwer van de versteende heks bewonderen. Als je eindelijk aangekomen bent op de Plaça dels apostels, nadat je de 93 treden beklommen hebt van de indrukwekkende trap van de kathedraal, kan je vanaf de reusachtige terrassen de omvang van de half barokke, half gotische architectuur van het gebouw in je opnemen. Binnenin bevindt zich het opmerkelijke Wandtapijt van de Schepping (11de-12de eeuw), een fascinerende interpretatie van de Genesis. Maar als je Girona beter wilt leren kennen, moet je zeker een bezoekje brengen aan de talrijke bars, boetiekjes en restaurants op en rond de Rambla de la Llibertat.

Historische paden

Laat de auto even aan de kant staan. De pracht van de Costa Brava ontdek je te voet. Zo dachten Daniel en Iban er tenminste over toen ze besloten de historische paden van de karabiniers en douaniers te herstellen en zo hun liefde voor het land te delen met wandelaars via de Camí de Ronda. Ze hebben twee grote wandelroutes uitgestippeld, afgestemd op elk niveau. Alles is tot in de puntjes geregeld: topografische kaarten, gps, praktische tips. De eerste route loopt van Sant Feliu de Guíxols naar het prachtige dorp Begur.

De tweede wandeling maakt een lus van 8 dagen/7 nachten (140 km) en vertrekt vanuit Girona. Ze brengt je naar het binnenland en het massief van Gavarres. Met het natuurpark als vertrekpunt wandel je vervolgens langs de kust van Palamós naar Platja d’Aro, een betoverend avontuur waarbij we ook hier weer elke avond in pittoreske dorpjes overnachten. Op deze twee trajecten kan je genieten van enkele van de mooiste uitzichten op de kust, met als hoogtepunten de kreek van Tamariu en het romantische dorpje Calella de Palafrugell bij het vallen van de avond. Deze trajecten zijn vrij toegankelijk en 365 dagen per jaar open. Wil je minder inspanning en meer comfort, dan zijn elektrische fietsen een oplossing om rustig door de dorpen te rijden. De route is perfect waardoor je nooit langer dan een halfuur hoeft te fietsen.

De driehoek van Dalí

Andere pareltjes van de Costa Brava bevinden zich meer in het noorden, voorbij de baai van Rosas. Figueres, Cadaqués en Púbol zijn verplichte stops voor bewonderaars van de grote Salvador Dalí. Figueres is de bekendste stad van de Costa Brava en het is er heerlijk slenteren in de winkelwandelstraten. Onze blik blijft hangen op de huizen in neoklassieke stijl.

Het Dali Museum in Figueres is ook aan de buitenzijde meer dan de moeite waard.
Het Dali Museum in Figueres is ook aan de buitenzijde meer dan de moeite waard.© Pepite Production

Daarna is het Teatre-Museu Dalí aan de beurt. Wanneer de kunstenaar begin jaren ’60 beslist om zijn eigen museum op te richten in het gebouw van het oude theater van Figueres, rechtvaardigt hij zijn keuze door te zeggen: “Waar anders in mijn stad moet ik het meest extravagante en het meest solide van mijn oeuvre onderbrengen? Het stadstheater leek me uitermate geschikt om drie redenen: ik ben een theatrale schilder, het theater bevindt zich vlak voor de kerk waar ik gedoopt ben en in de foyer van het theater heb ik mijn eerste schilderijententoonstelling gehouden.”

De koepel is niet alleen het embleem van het Teatre-Museu, het is het symbool geworden van de stad Figueres. De Galatea-toren – genoemd naar Gala, de muze en partner van de kunstenaar – waar Dalí woonde, de roodroze buitenmuur van het gebouw bezaaid met broden, met daarboven een dak van eieren, is een droom voor fotografen. Het zijn de overblijfselen van de vestingwerken van de stad.

Onder de koepel van het Dali-museum hangt een reuzengroot fresco.
Onder de koepel van het Dali-museum hangt een reuzengroot fresco.© Pepite Production

Het meest recente gedeelte van het museum is gewijd aan de bijzondere kijk van Dalí op juwelen. Maar wat maakt deze plek zo bijzonder dat het na het Prado in Madrid het meest bezochte museum van Spanje is? Precies dat wat de kunstenaar voor ogen had: “Het museum moet één groot blok zijn, een labyrint, een groot surrealistisch voorwerp.” Na het bezoek heb je het gevoel dat je ontwaakt uit een droom, het hoofd gevuld met sterren en het perfect geschilderde gezicht van Gala op je netvlies gebrand.

Costa Brava, meer dan stranden
© Pepite Production
In Port Lligat verbouwde Dali een vissershuisje tot een surrealistisch bouwwerk.
In Port Lligat verbouwde Dali een vissershuisje tot een surrealistisch bouwwerk.© Pepite Production

Om de wereld van Dalí verder te verkennen gaan we naar Cadaqués. De smalle, kronkelende straatjes met witgekalkte huizen en blauwe luiken doen denken aan Griekenland. Het is betoverend om via de steegjes nieuwe dingen te ontdekken, een aperitief te drinken in een van de vele bars, en daarna de avond voort te zetten met vers gevangen vis. Het huis van de kunstenaar bevindt zich iets verderop in Port Lligat. In 1930 kopen Dalí en zijn muze een vissershuisje op de geboortegrond van vader Dalí. Ze breiden het stap voor stap uit tot een opmerkelijk surrealistisch bouwwerk dat tegelijk dienst doet als woning waarvan het mysterie beschermd wordt door de olijfbomen. Fanatiekelingen sluiten de driehoek van Dalí af met een bezoek aan Castell Gala Dalí in Púbol, het laatste atelier van de schilder (1982-1984) en het mausoleum van zijn muze. Na de dood van Gala in 1981 verliet Dalí voorgoed deze plek waar elk hoekje herinneringen opriep aan de liefde van zijn leven.

Tekst: Camille JS/Pepite Production

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content