Barbaarse kunst
In de voormalige Vanderborght-magazijnen in hartje Brussel loopt een kleine maar buitengewoon interessante tentoonstelling met topstukken uit de Belgische hedendaagse kunst: I Belgi. Barbari e Poeti.
Curator Antonio Nardone bracht 100 werken samen van Belgische kunstenaars die telkens op hun manier onconventioneel waren en een revolutie ontketenden (en in hun tijd een beetje als barbaars aanzien werden). Uit de vorige eeuw hangen er werken van René Magritte (La liberté d’esprit-1953), Panamarenko (Double Poppy -1995), James Ensor (Huilen van het lachen-1908) en andere grote namen. Interessant is dat deze 20ste eeuwse stukken voornamelijk uit privé-collecties komen en dus nog niet vaak eerder te zien waren.
Voor de actuele kunst werkte Nardone rechtstreeks samen met de kunstenaars. Zo haalde hij twee werken van Koen Vanmechelen binnen, een topstuk van Berlinde Debruyckere (Inside Me- 2010), de 7 intrigerende uilen van Jan Fabre en de Double Helix Crossed Crucfix van Wim Delvoye. Met Alechinsky was er enige discussie, aldus Nardone, hij wilde zijn kunstwerken wel uitlenen maar weigerde in de 20ste eeuw “tussen de doden” te hangen. Uiteindelijk kreeg hij in beide eeuwen een plek.
De titel voor de tentoonstelling ontleende Nardone uiteraard aan het Romeinse Rijk. “Barbaarsheid is weliswaar relatief. Wat in sommige periodes als kunst ervaren wordt, wordt in andere als barbaars gezien”. Toch hebben een aantal werken in de expo een potentieel shockerend effect.
De tentoonstelling liep deze zomer trouwens in Rome. Het Romeinse Museum voor Hedendaagse Kunst lokte er 60.000 bezoekers mee.
I Belgi. Barbari e Poeti. 2/10/2015-3/1/2016 in Espace Vanderborght, Brussel. Di-zo, 11-19u. ?8. http://www.ibelgi.org/