Moeder en dochter Detiège willen verbod op weigering dringende zorg

Er moet een verbod komen voor ziekenhuizen, artsen, tandartsen en apothekers om te weigeren medisch noodzakelijke zorg toe te dienen omwille van het inkomen van de patiënt. Dat is één van de vier voorstellen waarmee Kamerlid Maya en senator Leona Detiège de drempels tot medische verzorging willen wegnemen.

Uit de vijfjaarlijkse gezondheidsenquête blijkt dat 13,7 procent van de Belgen medische zorgen uitstelt omwille van financiële redenen. Maya Detiège ziet daarvoor twee oorzaken: ze hebben het geld niet om een doktersbezoek voor te schieten en ze hebben geen zicht op hoeveel ze zullen moeten ophoesten. Om die drempels weg te nemen en meteen ook de toegankelijkheid tot medische zorgverstrekking te verhogen, leggen moeder en dochter Detiège in respectievelijk de Senaat en de Kamer vier wetsvoorstellen op tafel.

Een eerste tekst voert een uitdrukkelijk verbod in voor ziekehuizen, artsen, tandartsen en apothekers om medisch noodzakelijke zorg te weigeren wegens de vermogenstoestand van de patiënten. Er zouden volgens Leona Detiège vandaag zelfs zwarte lijsten circuleren in en tussen ziekenhuizen en artsen. Bewijzen kan ze dat niet, “maar we zien mensen die van het ene naar het andere ziekenhuis worden verschoven en dat ze in de richting van de OCMW-ziekenhuizen worden geduwd”.

Daarnaast pleiten beide socialisen voor een verbod voor ziekenhuizen, artsen, apothekers en tandartsen om nog voorschotten te vragen. Behalve voor dringende zorg laat de huidige wet dat vandaag toe. Senator Detiège citeert bedragen van 300 tot 1.000 euro, en zelfs 1.300 euro die als voorschot worden gevraagd. Het voorstel schaft die mogelijkheid gewoon af, waardoor betaling enkel nog zou kunnen na de zorgverstrekking.

De twee andere voorstellen moeten de patiënt meer duidelijkheid verschaffen over de kosten die hem boven het hoofd hangen en dus onaangename verrassingen voorkomen. Eén wettekst slaat op het opnameformulier dat patiënten sinds 2004 moeten tekenen voor een opname. Kamerlid Maya Detiège vindt die informatie niet transparant of volledig. “Veel mensen weten niet wat het betekent dat de arts al dan niet geconventioneerd is”, voert ze als voorbeeld aan. Gevolg is dat patiënten zich vaak niet bewust zijn van de financiële gevolgen van hun keuzes. Het wetsvoorstel moet het opnameformulier daarom transparanter en “menselijker” maken. Het ziekenhuis moet een overzicht van een aantal kosten maken en als de voorziene duur en behandelingen niet meer veranderen, dan kunnen die kosten evenmin wijzigen. Het gaat om de verblijfskosten naargelang de kamerkeuze, de kosten voor implantaten en medische materialen, de farmaceutische kosten en de erelonenen en ereloonsupplementen.

Tot slot willen de Vlaamse socialistes voorkomen dat mensen maanden na hun opname nog onverwacht facturen in de bus krijgen. Nu gebeurt het vaak dat patiënten na een opname een factuur van het ziekenhuis krijgen en dan een maand later nog één van de behandelende arts.

De vierde wettekst verplicht ziekenhuizen elke patiënt slechts één factuur te sturen, binnen een maximale periode van drie maanden. Indien er toch nog een extra factuur op komst is, dan moet dat expliciet op de eerste factuur vermeld staan.