Langdurig zieken voorlopig niet gesanctioneerd

Langdurig zieken terug naar (deeltijds) werk leiden is één van de plannen van deze regering. Voorlopig staan er geen sancties op het programma.

Langdurig of chronisch ziek zijn, het zal je maar overkomen. En het is niet alleen het ziek zijn zelf, het gaat over veel méér. Om te beginnen is er het financieel gevolg. Als je langer dan één maand afwezig bent van je werk (of 7 dagen voor arbeiders), val je terug op een uitkering van het ziekenfonds, die heel wat lager ligt dan je loon. Zo’n 40 % van de bedienden en 20% van de arbeiders heeft een verzekering arbeidsongeschiktheid, die een aanvulling biedt boven de uitkering van het ziekenfonds (meestal tot 80% van het loon). Een niet te onderschatten voordeel!

Dan is er ook nog het sociaal aspect. Wie langdurig afwezig is, heeft vaak het gevoel ‘er niet meer bij te horen’. Terwijl dit absoluut niet nodig is!

Re-integratie

Overheid en bedrijven zijn zich bewust dat het anders moet. Flexibeler. Het federaal Regeerakkoord sprak over een “grondige hervorming die zal focussen op de re-integratie van wie langdurig ziek is.”

De juridische basis is intussen gelegd: ten laatste 3 maanden na de start van de arbeidsongeschiktheid wordt een re-integratieplan opgemaakt. De bedoeling van de oproep verandert: niet langer enkel nagaan of de persoon wel degelijk nog arbeidsongeschikt is, maar uitzoeken wat de werknemer in kwestie nog wél kan doen.

In dat kader was er recent sprake van een financiële sanctie voor langdurig zieken die aangepast werk weigeren or voor werkgevers die er niet aan meewerken.

Maar na de laatste begrotingscontrole (waarna het nieuws kwam dat er gesnoeid zou worden in de diplomabonificatie voor het ambtenarenpensioen) ziet het er niet naar uit dat er onmiddellijk zulke sancties zullen komen.

Sleutelrol arbeidsgeneesheer

Bij de mogelijke re-integratie speelt de arbeidsgeneesheer een belangrijke rol. Herinneren we eraan dat sinds mei 2014 de regeling over het contact tussen een werknemer en de arbeidsgeneesheer veranderd is. Een werknemer kan sindsdien zonder medeweten van de werkgever de bedrijfsarts contacteren. De werkgever moet daar niet van op de hoogte gebracht worden. De arbeidsgeneesheer mag de werkgever enkel informeren als de werknemer daarmee akkoord is. Het is ook niet meer nodig dat je minstens vier weken arbeidsongeschikt bent vooraleer je terecht kunt bij de bedrijfsarts. En sowieso moet je de bedrijfsarts kunnen zien binnen de 10 dagen na je aanvraag.

Ook de werkgever heeft toen een aantal nieuwe verplichtingen gekregen:

• Hij moet de arbeidsgeneesheer verwittigen als hij signalen opvangt dat de fysieke of psychische toestand van een werknemer de risico’s die aan een bepaald werk verbonden zijn, verhoogt. De arbeidsgeneesheer oordeelt dan onafhankelijk of hij de werknemer effectief medisch zal onderzoeken.
• Hij moet de namen en contactgegevens van de preventieadviseurs en vertrouwenspersonen op een gemakkelijk toegankelijke plaats in het bedrijf kenbaar maken.