Eén jaar familierechtbank

De familierechtbank bestaat één jaar. De centralisatie is een goeie zaak, maar er is wel een behoorlijke achterstand.

Sinds 1 september 2014 bestaat er één rechtbank voor familiezaken en moeten families die in een conflict verwikkeld zitten niet meer bij verschillende rechters verschijnen: de vrederechter voor voorlopige maatregelen, de jeugdrechter voor beslissingen over het verblijf van de kinderen, de rechter van eerste aanleg voor de scheiding,... Met de oprichting van de familierechtbank worden de taken gecentraliseerd. Maar nu we één jaar verder zijn en de balans wordt opgemaakt, blijkt dat de behandeling van familiezaken langer duurt dan vroeger. Dat heeft vooral te maken met het feit dat er te weinig rechters zijn. Toen de familierechtbank werd ingevoerd werden een aantal bevoegdheden weggenomen bij de vrederechter. Toch kreeg de familierechtbank geen extra rechters. Aan dit euvel zou dringend moeten verholpen worden, want op zich is de centralisatie bij één rechtbank zeker een goede zaak.

Voor welke zaken?

De familierechtbank is bevoegd voor nagenoeg elk probleem dat verband houdt met de familie. Denken we daarbij aan:

• discussies over het ouderlijk gezag, verblijf en omgangsrecht met betrekking tot minderjarige kinderen (bijv. de vraag bij wie minderjarige kinderen na een echtscheiding verblijven, problemen over het omgangsrecht van grootouders, ...).
• geschillen over onderhoudsgeld (bijv. tussen ouders en kinderen, tussen (ex)-echtgenoten, ...), voor echtscheidingen en diens meer.
• erfenisproblemen (zoals betwistingen over de geldigheid van een testament, de aanstelling van een notaris voor de vereffening-verdeling van een nalatenschap, enz.

Eén rechtbank, meerdere kamers

Binnen elke familierechtbank zijn er één of meerdere familiekamers, één of meerdere jeugdkamers en één of meerdere kamers voor minnelijke schikking opgericht. Bij de hoven van beroep geldt eenzelfde onderverdeling. De burgerlijke zaken komen voor de familiekamer. De jeugdkamer is bevoegd als kinderen zich schuldig maken aan strafbare feiten en in het kader van jeugdbescherming. De procedure wordt ingeleid net als vroeger (bijv. met een dagvaarding).

Minnelijke oplossing bevorderd

Het is de bedoeling om familiebetwistingen zoveel mogelijk in der minne op te lossen. Een rechter die zetelt in een kamer voor minnelijke regeling mag nadien in dezelfde zaak niet meer zetelen in een andere kamer. Wat er in de kamers voor minnelijke regeling wordt gezegd is vertrouwelijk en kan later in een eventuele verdere procedure niet tegen elkaar worden gebruikt. Op die manier wordt het voeren van onderhandelingen en toegevingen doen vergemakkelijkt.

Bij de inleiding van een zaak krijgen de partijen informatie over de mogelijkheden tot minnelijke schikking. Je kan ook nog altijd beroep doen op een externe bemiddelaar.