Hoe overleeft u een sloddervos?

De grote schoonmaak? Daar begint u zelfs niet aan als uw parnter of uw nog inwonend kind elke dag rommel maakt en nooit iets opruimt. Een hopeloze zaak? Gelukkig niet! Lees onze minicursus en houd uw leven leefbaar.

Inhoud:

  1. Geloof dat het kan veranderen
  2. Zoek naar zijn/haar goede kanten
  3. Voer een klein beetje oorlog
  4. Houd vol, maar met humor
  5. Wees blij met kleine vorderingen
  6. Besef dat afspraken (af en toe!) mogen overtreden worden
  7. Besef dat ook een volwassen kind grenzen nodig heeft
  8. Weet dat soms therapie nodig is

In vele gevallen gaat het om vrouwen die zich ergeren aan de hopeloze slordigheid van manlief. Maar omgekeerd kan ook. Via onze website vertelde lezeres Therèse Bertolami dat haar partner een echt pietje precies is: “Ik houd zelf ook van orde, maar hij zou het liefst wonen in een huis waarin alles gelikt en onveranderd blijft zoals op een schilderij. Met twee kinderen is dat echt niet mogelijk. Soms geef ik hem best gelijk, maar een huis moet toch ook leven!”

Meestal vinden we best een modus vivendi om het samenwonen leefbaar te houden wanneer één van de huisgenoten een sloddervos (of een ordemaniak) is. Die komt echter vaak in gevaar wanneer we stoppen met werken. Ineens zijn we hele dagen samen en worden we van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat met de situatie geconfronteerd. Het probleem kan ook erger worden wanneer een volwassen kind ervoor kiest bij ons te blijven wonen. Hij of zij profiteert volop van Hotel Mama, en vindt het heel normaal dat hij niets hoeft op te ruimen. En wij durven vaak niets te zeggen want we vinden het eigenlijk best leuk dat we nog jong volk in huis hebben.

“De oplossing lijkt simpel: tegelijk leren leven met het probleem én proberen het gedrag van onze partner of huisgenoot een beetje te veranderen”, zegt Herman Dierickx. Hij is klinisch psycholoog en gespecialiseerd in relatie- en gezinstherapie. En hij raadt de volgende vuistregels aan om de relatie met een sloddervos leefbaar te houden.

1. Geloof dat het kan veranderen

“De eerste vereiste is wel dat we rotsvast blijven geloven dat onze huisgenoot kan veranderen. Niemand is éénduidig. Iemand kan thuis heel slordig zijn, maar op zijn werk een voorbeeld van precisie. Wie heel ordelijk moet werken, zal bij wijze van compensatie thuis de boel graag eens de boel laten. Of omgekeerd. Sloddervossen zijn trouwens vaak efficiënte werkers. Zolang anderen van hun spullen blijven, is het voor buitenstaanders soms onbegrijpelijk hoe snel ze iets terugvinden.”

2. Zoek naar zijn/haar goede kanten

In de loop van een huwelijk of een relatie leveren we allemaal strijd om onze partner te veranderen en te kneden naar onze zin. Soms lukt dat, soms een beetje en dikwijls helemaal niet. Maar houden we daarom minder van hem of haar? “Echte liefde wil altijd zeggen dat we onze partner zoveel mogelijk laten zijn zoals hij of zij is”, zegt Herman Dierickx. “Besef dat uw partner gelukkig is in zijn of haar manier van doen. En buiten zijn of haar slordigheid heeft hij of zij vast wel andere eigenschappen die u aantrekkelijk blijft vinden. Daarmee kunt u het probleem relativeren.”

3. Voer een klein beetje oorlog

Moeten we dan alles maar accepteren? Zeker niet. “Partners sparen elkaar vaak te lang en verwarren dat met liefde”, waarschuwt de psycholoog. “Als je niets zegt of doet uit vrees de partner te verliezen, ga je jezelf wegcijferen. Daar is op de lange duur geen enkele liefde tegen be-stand. Om je partner te veranderen, moet je een klein beetje oorlog voeren, hem kleine probleempjes bezorgen die hem tot een gedragsverandering dwingen. Hij zal pas veranderen wanneer hij daar zelf baat bij heeft. Bijvoorbeeld: alleen nog die kleding van hem wassen en strijken die hij zelf in de wasmand heeft gestopt. Of de televisie verhuizen naar een niet-gebruikte kamer zodat de woonkamer ordelijk blijft. Op die manier wordt hij verplicht zich wat aan te passen om zijn eigen leven niet te moeilijk te maken.”

4. Houd vol, maar met humor

Oké, uw partner belooft zijn leven te beteren, maar vervalt na een paar dagen weer in zijn oude gewoonten. U kunt dan de hele dag mokken, moedeloos worden of u opwinden, maar veel zal dat niet helpen. En met voortdurend op te spelen bereikt u waarschijnlijk een omgekeerd effect. Neen, u kunt er beter van uitgaan dat het een zeer lang proces wordt en dat u met humor en plagerijtjes méér zult bereiken dan met gezeur. Probeer eens O, ik dacht dat die spullen naar het containerpark mochten. Of Mijn dag is goed, ik heb veel geld gevonden! in plaats van het eeuwige Zo kan het echt niet meer verder!

5. Wees blij met kleine vorderingen

Uw partner of uw kind zal nooit de badkamer zo keurig achterlaten als u het wilt. Of omgekeerd zult u er waarschijnlijk nooit in slagen uw kleding zo gemillimeterd in de kleerkast te hangen als uw partner dat wenst. Maar het is al een hele verbetering als de natte handdoeken u niet tegemoetkomen. Of als de stoel of de zetel in de slaapkamer niet meer vol hopen kleding ligt. Wees dus blij met kleine vorderingen, de weg naar verbetering is minstens zo belangrijk als het eindresultaat. “Het is niet verkeerd naar perfectie te streven”, zegt Herman Dierickx, “maar gelukkig lukt dat nooit! Ons leven zou saai worden als iedereen gelijk was. De beste relaties zie je bij koppels die genoeg verschillen en tegelijk genoeg gelijk zijn.”

6. Besef dat afspraken (af en toe!) mogen overtreden worden

“Ik ben een alleenstaande moeder en een perfectioniste als het op orde aankomt”, liet lezeres Tinie Broers ons weten. “Mijn zoon is nu 20 jaar en al vroeg heb ik hem regels bijgebracht om alles altijd op zijn plaats te leggen. Hierdoor blijft het leven thuis aangenaam. Bij ons wordt nooit geroepen: waar ligt dit of dat? En we besparen een hoop tijd. Hij heeft hier geen moeite mee, omdat hij weet dat deze regels voordelig zijn voor iedereen.”

Regels, afspraken of praktische oplossingen zijn belangrijk. Zelf moet u zeker die regels volgen als u zich daar goed bij voelt. Françoise, van wie u het getuigenis leest in het kaderstukje hiernaast, houdt haar leven leefbaar met aparte televisiekamers. Maar regels mogen (af en toe) overtreden worden, ze zijn een kwestie van vallen en opstaan. En van geduld.

7. Besef dat ook een volwassen kind grenzen nodig heeft

“Het lijkt onbaatzuchtig niets te zeggen wanneer je volwassen kind voortdurend een zwijnenstal maakt van uw woning, maar dat kan op de duur alleen tot nog grotere ergernissen leiden”, waarschuwt de psycholoog. “Wanneer je voor de lieve vrede niets durft te zeggen, heb je altijd de neiging om je ergernis af te reageren op je partner. Maar wanneer die dan eens goed de waarheid zegt tegen zoon- of dochterlief, zul je weer geneigd zijn je kind te verdedigen. Met andere woorden: ook met een volwassen kind is een klein beetje oorlog nodig. Meestal ben je gebaat met een compromis: in de kamer(s) van de zoon of dochter geldt zijn of haar privacy. Hij of zij staat er zelf voor de schoonmaak in. Maar in de gemeenschappelijke ruimten gelden de regels van de ouders.”

8. Weet dat soms therapie nodig is

Soms kan het samenleven met een sloddervos zo ergerlijk worden dat we aan een scheiding gaan denken. “Ik heb daar begrip voor”, zegt Herman Dierickx. “Zeker wanneer je wat ouder wordt, gaan de dagelijkse ruzies steeds zwaarder wegen. Je denkt: ik heb maar één leven, ik wil nog iets anders doen dan elke dag grote schoonmaak houden. Vóór je de stap zet, zou ik toch eerst relatietherapie door een professionele hulpverlener overwegen. Zo werkte ik ooit met een koppel van wie de vrouw niets kon weggooien. Ze bewaarde elke lege wc-rol, elke plastic verpakking,ieder lapje stof, omdat ze dat nog wel eens zou kunnen gebruiken. Voor haar man werden de volgestouwde kamers op een dag te veel. Uiteindelijk hebben ze een compromis bereikt waarbij ze toch een deel van haar verzameling wegwierp. Maar dat ging niet van de ene dag op de andere!”

Partner Content