Schept verbondenheid

Is het niet zo dat jeugdherinneringen de herinneringen zijn die we later nog het meest van al koesteren? Mijn kinderen en ik zijn gehecht aan de traditie om op kerstavond een klein geschenkje te geven. Als oma, zet ik deze traditie verder. Vooraf wordt een naam getrokken, we spreken een klein, haalbaar bedrag af en op kerstavond geeft en krijgt elke feestvierder zijn geschenkje. Vooraf, bij het loten van de namen, heerst er al een grote verbondenheid, bij klein en groot: voor wie zoek ik een geschenkje? Daarna volgt de speurtocht naar een passend cadeau: wat zal ik geven? En dan, op de avond zelf: de verrassing, de hilariteit, de dankbaarheid, de verbondenheid... Zo fijn, zo leuk, zo gezellig.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content