Toots Thielemans beëindigt zijn muzikale carrière

De 91-jarige jazzmuzikant Toots Thielemans (geboren op 29 april 1922) heeft besloten zijn muzikale carrière te beëindigen, aangezien hij zich niet sterk genoeg meer voelt om een volledig concert te spelen.

Hij wil zijn publiek niet teleurstellen, waardoor alle geplande concerten worden geannuleerd, zo laat zijn manager Veerle Van de Poel weten aan Belga.

“De heer Thielemans wenst nu te genieten van de rust die hij heeft verdiend”, klinkt het. “Hij kan terugkijken op een prachtige internationale en succesvolle carrière waarin hij vele uitdagingen is aangegaan en waarbij hij steeds uitblonk door zijn muzikaliteit.”

“Hij wenst dan ook alle mensen – het publiek, de fans, de organisatoren en zijn medemuzikanten in binnen- en buitenland – te bedanken voor alles wat ze hem gegeven hebben en hij hoopt dat iedereen hem zal blijven herinneren als het ketje uit Brussel dat uitgroeide tot een wereldburger.”

Van Brussels ketje...

Jean-Baptiste Thielemans werd op 29 april 1922 in Brussel geboren. Hij groeide op in de Marollen, een volkswijk in het centrum van Brussel en leerde al op zijn derde accordeon spelen. Tijdens de Duitse bezetting raakte hij in de ban van jazz. De Belgische jazzgitarist Django Reinhardt was zijn eerste grote voorbeeld. Onder zijn invloed schakelde “de ket” over naar de gitaar. In dezelfde periode begon hij ook mondharmonica te spelen. Toots is een autodidact.

Na de oorlog vertrok hij op Europese tournee met Benny Goodman. Hierdoor kende hij in 1950 een internationale doorbraak. Hij kreeg de bijnaam “Toots”, naar jazzmuzikanten Toots Mondello en Toots Camarata.

...tot Amerikaan

In 1952 emigreerde hij naar de Verenigde Staten. Daar beleefde hij al snel een van de belangrijkste momenten in zijn carrière: hij werd lid van Charlie Parker’s All-Stars en speelde in Philadelphia enkele concerten samen met deze jazzgrootheid. Hij werd ook als gitarist opgenomen in het beroemde George Shearing Quintet. In 1957 nam hij de Amerikaanse nationaliteit aan.

Thielemans introduceerde een geheel nieuwe klank in de jazzscène, door unisono de melodie te fluiten en gitaar te spelen. Een voorbeeld daarvan is het in 1962 gecomponeerde “Bluesette”. Het nummer werd een wereldhit.

Hij werd vooral bekend door het bespelen van zijn lievelingsinstrument: de mondharmonica. Hij zorgde ervoor dat dat instrument een vaste plaats kreeg binnen de jazzwereld.

In 1997 werd hij benoemd tot Commandeur in de Orde van Leopold II, ondanks zijn Amerikaanse nationaliteit. Vier jaar later ontving hij de titel van baron en werd hij doctor honoris causa aan de twee vrije universiteiten van Brussel (ULB en VUB). In 2008 kreeg hij in de Verenigde Staten nog de NEA 2009 Jazz Master Award, de hoogste onderscheiding voor een jazzmuzikant in de VS.


)