Pukkelpop: angsturen voor tienduizenden ouders en grootouders

Door het uitvallen van de gsm-netwerken duurde het vaak tot middernacht eer ouders en grootouders nieuws hadden over hun (klein)kinderen op Pukkelpop.

“Bram, onze schoonzoon, is geluids- en lichttechnicus”, vertelt Anne-Laure. “Hij was drie dagen ingehuurd door de organisatie van Pukkelpop. Natuurlijk waren we doodongerust toen we rond zeven uur donderdagavond het nieuws over de ramp daar hoorden. Drie uur lang hebben we geprobeerd hem te bereiken via gsm en sms, maar telkens kregen we het bericht dat hij niet te bereiken was of dat de sms niet verzonden was. Toen we hoorden over de dodelijke slachtoffers en de zwaar gewonden werd onze schrik nog groter. We bleven ook in contact met onze dochter, die dit jaar gelukkig niet naar Pukkelpop was gegaan. Voor één keer hebben we de hele avond naar Studio Brussel geluisterd omdat die rechtstreeks uitzond van op het festivalterrein, maar ook dat maakte ons niet veel wijzer. Iets na tienen kwam dan het verlossende bericht van onze dochter. Bram was ongedeerd en had haar kunnen bereiken. Hij had wel naast het podium in de Chateautent gezeten op het moment dat het onweer losbarstte. Zijn ervaring heeft hem geholpen. Hij had snel door dat de tent niet bestand zou zijn tegen zo veel regen en wind en is meteen naar buiten gelopen.”

Communicatie moet beter

Zoals Anne-Laure moeten er donderdagavond 18 augustus tienduizenden ouders, schoonouders en grootouders geweest zijn. Ze beleefden ettelijke angsturen eer ze nieuws kregen over de toestand van hun kind, schoonkind of kleinkind. Ze waren uitsluitend aangewezen op hun mobiele telefoon, want het noodnummer van Pukkelpop was of wel in gesprek of kon geen uitsluitsel bieden. Twitter via laptop of pc werkte wel als communicatiemiddel, maar de meeste oudere betrokkenen zijn nog niet actief op dit sociale netwerk.

Als er één les uit het drama van Pukkelpop moet getrokken worden, dan is het wel dat de communicatie naar het thuisfront bij zulke rampen veel beter moet. Zowel de communicatie vanuit de organisatie als het beschikbaar blijven van de gsm-netwerken. Wat dat laatste betreft zou het al een oplossing zijn om bij grote publieksevenementen te voorzien in een tijdelijke extra zendmast voor noodgevallen.