© FRANK BAHNMÜLLER

Hans Bourlon: ‘Ondernemen is iets wat in je zit’

Hij loopt doorgaans minder in de kijker dan zijn zakenpartner Gert Verhulst, maar met zijn boek ‘De Blik van Bourlon’ gunt CEO en medeoprichter van Studio 100 Hans Bourlon ons een inkijk in wat hem bezighoudt.

We zoeken Bourlon op in Schelle, waar zich het kloppende hart van Studio 100 bevindt, intussen een internationaal bedrijf met meer dan 3.000 werknemers. Kleurrijke vlaggetjes met een lachende Heidi, Mega Mindy en Piet Piraat vrolijken het bedrijventerrein op. Hier zijn we onmiskenbaar aan het juiste adres. Al gaat De Blik van Bourlon, een verzameling columns, over meer dan zijn leven als CEO.

Plus Magazine: Je boek is al aan de vijfde druk toe. Ook dit is een succes.

Hans Bourlon: Ach, er waren tot nu toe nog niet zoveel exemplaren van gedrukt ( lacht). Maar ik ben inderdaad blij dat mensen dit willen lezen. Het was uit mijn comfortzone treden, voor een wit blad gaan zitten. Nu ben ik niet bang van een wit blad. Toen we de verhalen voor Kabouter Plop schreven, moesten er elke middag drie klaar zijn. Het begin en einde is altijd het moeilijkste, het schrappen en bijschaven tot het helemaal goed zit, het fijnste.

De achterflap meldt: Bourlon zoekt in het leven waar het echt om draait. Waar draait het om?

Waar het mij om ging, was herkenbare situaties te beschrijven. Neem nu het verhaal over mijn nonkel Frans (n.v.d.r. Bourlon zocht hem niet meer op voor zijn overlijden, terwijl nonkel Frans hem altijd is blijven volgen). Dat gaat over schuldgevoel. Dat kent iedereen. Eigenlijk draait het in onze kinderseries ook om herkenbaarheid. De kabouters in Kabouter Plop zijn eigenlijk de kindjes op de speelplaats. Er is geen held of slechterik. Er zijn enkel hun primaire karaktertrekken die met mekaar botsen. We houden de kinderen een spiegel voor.

Gert Verhulst en jij zijn creatieve geesten die ondernemer zijn geworden. Een opmerkelijk parcours.

Wij zijn nog altijd creatief! Bij ons is er geen strikte opdeling. Hier zitten de zakelijke en creatieve mensen door elkaar. Wij gaan bijvoorbeeld niet zomaar een musical schrijven zonder vooraf in te schatten hoeveel mensen er zullen komen. Ik geloof dat dat mee ons succes verklaart. Al verandert niet alles wat wij aanraken in goud hoor. Ondernemen gaat met trial and error. Onze exploitatie van de Flandriaboten bijvoorbeeld was geen succes. Maar het is waar: noch Gert noch ik hebben een opleiding economie, boekhouding of management. Helemaal niet de basis om een bedrijf te leiden. Maar ondernemen is iets wat in je zit: dingen uitproberen, in de wind gaan staan en risico nemen. Na al die jaren, zijn Gert en ik nog voortdurend aan het brainstormen: zouden we eens dit proberen of dat... Het is een spirit.

De scouts zijn voor mij levensbepalend geweest. Daar ontdekte ik dat ik graag dingen organiseer en in team werk.

En een kwestie van de juiste ontmoeting op het juiste moment.

Soms groeit er een tak aan een boom en daar komen duizend nieuwe takken uit voort. Bij de scouts organiseerde ik graag dingen. Een vader van een scoutsmeisje werkte destijds bij de jeugddienst van de BRT. Hij had gezien wat ik kon en nodigde mij uit. Ik kon er aan de slag als tv-producer. En daar werkte toen een zekere Gert Verhulst. Samen hebben we veel uitgeprobeerd. En dan leerden we Danny Verbiest kennen, een poppenspeler. Zo ontstond het idee van de pluchen hond. Het leek banaal: maar dat was het! De Kerstshow van Samson en Gert lokte 180.000 bezoekers! En als je succes hebt, fungeer je als magneet voor interessante mensen die met je willen samenwerken. Dan moet je juiste keuzes maken.

Een pretpark kopen?

Op een goed moment voerden we Samson-shows op in de Efteling. Bleek dat er 50.000 Belgische kindjes extra naar de Efteling waren afgezakt. Toen stond Melipark te koop. En hoewel dat financieel voor ons toen niet evident was, hebben we het gekocht. Nu vormen onze Plopsaparken een belangrijke motor voor de groep. Zo klikken er toch een heleboel toevalligheden in mekaar.

Toch hoed je je voor het icaruseffect.

Te hoog bij de zon vliegen als je vleugels niet meewerken is geen goed idee. Lees de krant en je weet genoeg. Grenzen vervagen wanneer mensen te veel macht hebben. Of soms willen mensen op het einde van hun carrière hun streep in de geschiedenis trekken en gaan ze megalomane dingen doen.

Je schrijft dat managers niet zo’n zwaar bestaan hebben. Klopt dat?

Het is nu makkelijker dan in het begin. Ik herinner mij toen we het gebouw hier moesten inrichten, daar hadden we helemaal geen ervaring mee, laat staan met een pretpark. Maar nu zijn we omringd met mensen waarop we kunnen vertrouwen. CEO zijn is natuurlijk wel een grote verantwoordelijkheid. En die weegt zwaarder naarmate je bedrijf groter wordt. Ik heb geschreven over het meisje dat in 2014 in ons park in Duitsland is verongelukt. Daar moet je als CEO niet proberen onderuit te komen: je bent verantwoordelijk. Je mag niet naar iemand anders wijzen. Je bent altijd verantwoordelijk.

Studio 100 zegt dat het kinderdromen laat uitkomen. Wat was jouw kinderdroom?

Ik weet niet of ik een kinderdroom had. Ik heb filosofie gestudeerd en heb lang gedacht dat ik sociaal werk zou gaan doen. Omdat ik voelde dat studeren mij niet echt voldoening gaf. In dat opzicht waren de scouts levensbepalend voor mij. Ik ontdekte daar dat iets organiseren en in team werken mij lag.

Houden kinderen wereldwijd van hetzelfde?

Ik denk het wel. Tien jaar geleden hebben we een Duits bedrijf overgenomen dat Heidi, Maya de Bij en Wickie de Viking in de stal had. Wij hebben daar nieuwe series van gemaakt. Maya loopt nu in 160 landen. Bijen komen overal ter wereld voor en ze is politiek en religieus neutraal. Wickie, zo’n noordelijke Viking, ligt soms wat moeilijker.

Is er een figuur die je nauw aan het hart ligt?

Dat is ongetwijfeld Samson. Het is allemaal begonnen met die hond. Daar is zoveel nostalgie mee verbonden.

In je boek start je met een anekdote uit je eigen kindertijd. Die leek heel eenvoudig. Jullie hadden geen badkamer.

O, dat was heel gewoon. In de jaren ’60 hadden vele huizen nog geen badkamer. Ik ben zeker niet in armoede opgegroeid. Mijn ouders zijn later trouwens verhuisd. Wat ik heb willen tonen, is dat er een grote solidariteit bestond tussen mensen. En solidariteit is belangrijker dan bezit. Bezit kan je ook paranoïde en eenzaam maken.

Nu ben je in vergelijking met de gemiddelde mens zeer gefortuneerd.

Ach ik lees ook wel eens wat mijn geschatte vermogen zou zijn. Maar we hebben hier toch ook veel leningen lopen, hoor. Weet je, ik ben natuurlijk geen armoedzaaier, maar mijn rijkdom zit vooral in dit bedrijf.

Lukt het bescheiden te blijven?

Dat is een voortdurende strijd. Maar bescheidenheid wordt vooral in Vlaanderen als kwaliteit gezien. Hier moet je je bijna verontschuldigen voor je welstand. Dat is bijvoorbeeld totaal anders in de Verenigde Staten.

Laten we dan onbescheiden afsluiten. Waar ben je het meest trots op?

Op het feit dat wij mensen kansen geven. Steve Van Den Kerkhof is een goed voorbeeld. Hij heeft zich hier kunnen ontplooien en leidt nu onze zes Plopsaparken. Opzij kunnen gaan staan en anderen laten groeien en schitteren, daar ben ik het meest trots op. Want dit is geen fabriek waar machines alles maken, dit bedrijf bestaat uit mensen.

Hans Bourlon: 'Ondernemen is iets wat in je zit'
© FRANK BAHNMÜLLER

TIJDLIJN

13/03/1962

Geboren in Baardegem. Studeert filosofie aan detoenmalige universiteit Sint-Aloysius, Antwerpen.

Carrière 1987

Start bij de toenmalige BRT als tv-producer. Tot 1996 tv-producer van kinderprogramma Samson en Gert.

1996

Richt samen met Gert Verhulst en Danny Verbiest Studio 100 op. Intussen zijn ook Maya De Bij, Heidi, Mega Mindy en K3 een Studio 100-product.

1999

Eerste Plopsaland Park in De Panne. Nu zijn er zes in België, Nederland en Duitsland. In 2018 opent een park in Polen.

2008

Wint samen met Gert Verhulst de Manager van het Jaar award.

2017

Brengt boek ‘De Blik van Bourlon’ uit.

Partner Content