Een mobiele etiquette?

We zijn ze grondig beu, de mensen die luid gsm’en in bus of tram, of van wie we de muziek via hun oordopjes mee moeten beluisteren. Bijna één op drie Belgen wil zelfs het gebruik van mobiele apparaten op sommige openbare plaatsen wettelijk verboden zien.

Twee Belgen op drie (67 %) vinden dat iedereen zich aan een aantal etiquetteregels zou moeten houden bij het gebruik in het openbaar van een gsm, een laptop, een smartphone, een tabletcomputer of andere mobiele apparatuur. Bij de groep van de 55-plussers stijgt dat percentage tot 71 %. Bijna één derde van de Belgen (28 %) zou het gebruik van mobiele apparatuur op bepaalde openbare plaatsen (vooral in het openbaar vervoer) zelfs bij wet verboden willen zien.

De cijfers komen uit een onderzoek van microchipsfabrikant Intel naar onze mobiele manieren. En ze worden unaniem bevestigd in uw tientallen reacties over dit onderwerp op onze website.

Wat ons het meeste stoort

  • Onder het autorijden bellen, sms’en of tokkelen op een smartphone.
  • Luid telefoneren in het openbaar. Het woord “openbaar” dekt hier een brede lading: niet alleen de tram, trein, bus of metro, maar ook openbare toiletten, de wachtkamer van de dokter, het ziekenhuis, de bioscoop, het restaurant, voorstellingen en optredens, musea, vergaderingen, de kerk, recepties.... Het bellen zelf stoort ons minder, we ergeren ons vooral aan de luide gesprekstoon die ons verplicht de hele privé-conversatie te volgen.
  • Irritante of te luide ringtones.
  • Aan de eettafel een laptop of netbook openklappen of e-mails lezen en versturen met een smartphone.
  • Mensen die met oortjes naar een iPod of een smartphone luisteren in gezelschap van anderen, achter het stuur of op de fiets.
  • Mee moeten luisteren naar het “gebonk” uit die oortjes.
  • Mensen die hun mobiel apparaat vooral gebruiken om op te vallen.
  • De laptop of tabletcomputer openen tijdens een weekendje uit, bij familiebezoek of bij bezoek aan een café met vrienden.
  • Bezig zijn met een mobiel apparaat terwijl we door anderen geholpen worden. Bij voorbeeld aan de kassa van een winkel of aan een loket.

En ons eigen gedrag?

Enige schijnheiligheid is ons in dit debat niet vreemd. Terwijl we ons dood ergeren aan het mobiele apparaatgebruik van anderen, vinden we onze eigen mobiele manieren goed tot uitstekend (98 % in het onderzoek van Intel).

Oké, we geven toe dat we zelf wel eens durven sms’en of tokkelen in het gezelschap van anderen, maar we proberen dat naar eigen zeggen altijd discreet te doen. “Ik gebruik mijn gsm nu zoals een vaste telefoon”, schrijft Nadine Lamote. “Thuis leg ik hem op een vaste plaats. En op openbare gelegenheden zoals een kerkdienst of een vergadering schakel ik hem uit.”
Ook met het gebruik van mobiele apparatuur in de slaapkamer hebben we minder moeite.

Slechts 18 % van de ondervraagden vindt het gebruik van een laptop in bed irritant. 47 % zegt zelf een mobiel apparaat te gebruiken in de slaapkamer, 10 % checkt zijn mobiel apparaat ’s morgens zelfs al in bed vóór het opstaan.

Beeld-zonder-klankmensen

Onze ergernis gaat eigenlijk veel dieper dan de luide conversaties of het e-mailen aan de eettafel. We vinden dat mensen zonder mobiele manieren egocentrische individualisten zijn die zich afsluiten van hun omgeving en elke gezelligheid en warm-menselijke omgang doden. Beeld-zonder-klankmensen. “Mijn neef kwam op bezoek bij mijn grootouders”, getuigt Ingrid Devos. “Hij zei niet eens goedendag en plofte zich in de zetel met zijn iPad. Zijn volledige aandacht ging naar zijn hebbeding. Je kunt dan beter niet op bezoek gaan.”

Mobiele apparatuur kan dus funest zijn voor menselijke relaties. Een filmpje van Intel toont een grootvader die zijn kleindochter meeneemt naar een park. Hij gaat op een bank aan een vijver zitten en begint te swappen over zijn tabletcomputer. Zijn kleindochter speelt met een bal. De bal rolt in de vijver en het kind moet met tranen in de ogen toezien hoe de bal onbereikbaar ver afdrijft. Maar opa heeft niets gezien.

Verbieden of niet?

Net als in de enquête lazen we uw reacties vaak een pleidooi voor een wettelijk verbod op gebruik van mobiele apparatuur op het openbaar vervoer en andere openbare plaatsen. Voor anderen valt zulk een verbod in de praktijk niet te handhaven of gaat het te ver. “Verbieden, altijd verbieden, er zijn al genoeg regeltjes”, mailt. Bernadette Hermans. “Als iedereen zou leren deze producten met gezond verstand te gebruiken zonder anderen te storen, komen we al heel ver.”

Partner Content