© BELGA

Waarom Pink Ribbon ook het bedrijfsleven mee inschakelt

“Ik ben blijven lesgeven tijdens mijn behandeling voor borstkanker. De meeste studenten hadden er geen flauw benul van. Ik voel me daarom geen superheldin. Het was gewoon mijn keuze. Alleen zou ik het fijn vinden om met terugwerkende kracht van mijn leidinggevenden wat waardering te horen omdat ik er al die tijd gewoon geweest ben”, zo verwoordt Pink Ribbon ambassadrice Kristien Hemmerechts hoe onhandig heel wat werkgevers vandaag nog omspringen met borstkanker.

Over de weerslag die borstkanker heeft op je leven is al veel gesproken. Eén aspect bleef daarbij altijd wat onderbelicht: de impact op het beroepsleven van wie door deze ziekte getroffen wordt. Pink Ribbon focust daarom deze oktobermaand op de aanslag die borstkanker ook pleegt op het professionele leven. Praten over borstkanker met je werkgever en collega’s blijft vaak moeilijk, zo getuigen heel wat vrouwen. Nochtans blijkt uit verschillende studies dat een heldere communicatie met de werkgever over de veranderingen die borstkanker ook op de werkvloer met zich meebrengt een absolute must is. Meer informatie en een goede dialoog tussen alle betrokken partijen- Riziv, oncologische teams, werkgever en patiënten- kunnen hierbij een groot verschil maken. Om die aanbevelingen in de praktijk om te zetten, lanceert Pink Ribbon verschillende acties.

Pink Monday

Maandag 10 oktober krijgt de toepasselijke naam Pink Monday. Maandag is het hele jaar door het begin van de werkweek en daardoor de dag waarop (ex)-borstkankerpatiëntes terugkeren naar hun werkstek. Door hem Pink te dopen knipogen ze tegelijk naar het Blue Monday gevoel. Op deze dag vraagt Pink Ribbon speciale aandacht voor de vrouwen die tijdens of na borstkanker hun werk hervatten en om deze terugkeer te verbeteren. Ook de daarop volgende maandagen van oktober en november staan in het teken van Pink Monday, waarop de sensibilisatiecampagne doorgaat onder het motto ‘Voel je terug als een vis in het water’. Bedrijven worden warm opgeroepen om hun eigen ‘Pink Monday’ te organiseren. Door een roze toets aan je kleding te geven, kunnen collega’s ook zonder woorden al veel steun betuigen.

Werkhervattingsboekje

Om zo’n terugkeer vlotter te laten verlopen heeft Pink Ribbon samen met het Riziv ook een praktisch werkhervattingsboekje opgesteld. Deze gids kan ter beschikking worden gesteld vanaf de diagnose borstkanker en bevat allerlei nuttige gegevens over werkonbekwaamheid, aanwezige hulpmiddelen, procedure bij werkhervatting maar ook een checklist voor de borstkankerpatiëntes zelf met verschillende vragen die zij moet stellen aan de oncoloog, leidinggevende, HR dienst of Riziv over hoe zijzelf zo’n terugkeer ziet. Deze brochures zullen via de borstklinieken worden verdeeld.

Uit heel wat getuigenissen blijkt dat de weg terug lang niet altijd over rozen loopt. Werkgevers tonen zich soms onvoldoende soepel om aanpassingen te doen, of er is onbegrip of onzekerheid over de houding die ze moeten aannemen. Om ook op dat terrein wat te doen bewegen stelde Pink Ribbon samen met het Verbond der Belgische Ondernemingen een ethisch charter op met aanbevelingen voor werkgevers om (ex-) borstkankerpatiëntes beter te begeleiden in hun bedrijf.

Harde wereld

Ook kersvers ambassadrice Kristien Hemmerechts kwam er de voorbije maanden achter dat werkgevers maar ook collega’s vaak niet weten welke houding aan te nemen. “Er wordt veel gesproken over deeltijds of andere werkvormen maar waar ik veel meer behoefte aan had, was dat mensen wat attenter, gevoeliger en hartelijker zouden zijn voor mekaar. Door die borstkanker voelde ik pas hoe hard de wereld eigenlijk is. Omdat ik zelf veel kwetsbaarder en minder weerbaar was. Zelfs aan de kassa van de supermarkt had ik soms zin om aan mensen die daar nors stonden aan te schuiven te vragen, ‘Ontzie mij gewoon een beetje’. Ik moet toegeven dat ik dat begrip ook niet altijd had voor ik zelf borstkanker kreeg. Nu pas besef ik dat je zoiets doorleefd moet hebben, om het echt te begrijpen.

We weten vandaag wel hoe we moeten omgaan met iemand die gaat sterven, maar we tasten nog erg in het duister over het omgaan met iemand die getroffen wordt door een langdurige ziekte zoals kanker. Ik voel voor het eerst dat er ook zo’n muur loopt tussen zij die gezond zijn en zij die dat niet zijn. Precies die scheiding proberen we met Pink Ribbon op te heffen. Het mooiste compliment dat over mijn boek kreeg ik van een vriendin die geen borstkanker heeft. Zij zei’ Dit is voor mij heel herkenbaar’, waarmee ze wilde aangeven dat dit het verhaal is van een existentiële strijd die we allemaal vroeg of laat voeren. De ene tegen kanker, de andere omdat hij zijn lief verliest of omdat ze haar job kwijt is maar allemaal krijgen we klappen te verwerken.”

Praktisch

Partner Content