Ooglidcorrectie: opnieuw een jonge blik
In topvorm? Dat is aan uw blik te merken: uw ogen stralen, u kijkt alert de wereld in... Althans, dat is wat u wilt. Met de jaren durft de realiteit iets minder perfect zijn: de huid rond de ogen verslapt, de blik wordt dof. Maar er zijn oplossingen!
Almaar meer mensen gaan onder het mes om de schade te laten herstellen die de jaren hebben aangericht rond hun ogen. “De dames winden er geen doekjes om: zij willen er beter en jonger uitzien”, constateert dr. Albert De Mey, professor plastische chirurgie aan de Brusselse universiteit. “Mannen halen meestal beroepsredenen aan – ze willen dynamisch overkomen. Of er is een jongere vrouw in het spel.”
Toch is het esthetische niet altijd de (enige) drijfveer: wanneer de weefsels rond de ogen verslappen, leidt dat soms tot funcionele problemen.
Het bovenste ooglid: ogen open!
Dermatochalasis: “Men omschrijft dit probleem wel eens als overtollige huid maar in feite heeft de huid van het bovenste ooglid gewoonweg aan elasticiteit ingeboet”, legt professor De Mey uit. “In tegenstelling tot het onderste ooglid is het bovenste namelijk beweeglijk: het knippert de hele tijd om het traanvocht uit te smeren over de oogbol. Door die onophoudelijke bewegingen verslapt de huid. Wordt die dan ook nog minder soepel, dan krijg je een opeenstapeling van huidplooien. Het resultaat is een vermoeide, doffe uitstraling. Soms duikt er een functioneel probleem op, wanneer al die overtollige huid het gezichtsveld gaat beperken.”
De oplossing: De chirurg verwijdert de overtollige huid. Het litteken bevindt zich in de plooi van het ooglid.
Blefaroptose of ptosis: een van de bovenste oogleden kan niet helemaal worden opgetild. “Dit kan zowel bij kinderen als bejaarden voorkomen”, beklemtoont professor De Mey. De oorzaken zijn uiteraard verschillend. “Mettertijd kan de spier die het ooglid optilt, er de brui aan geven: geleidelijk aan verslapt ze en de patiënt krijgt zijn oog niet meer volledig open. Dit fenomeen komt zelden onder de zestig jaar voor. Als het ooglid over de as van de pupil valt, wordt het zicht gehinderd.”
De oplossing: ofwel wordt de hef-spier ingekort of geplooid, ofwel wordt het ooglid vastgemaakt aan de voor-hoofdsspieren (wanneer de hefspier afwezig is).
Niet helemaal risicoloos“De anatomie van de oogleden is heel complex”, geeft professor De Mey toe. Complicaties bij een operatie vallen nooit uit te sluiten. De chirurg moet goed kijken wat hij precies gaat doen: al dan niet een eindje spier verwijderen, al dan niet huid wegnemen – en zo ja hoeveel. Neemt hij te veel huid weg bij het onderste ooglid of hecht hij de spier niet correct, dan kan de patiënt daar bijvoorbeeld een ectropion aan overhouden. Hoed u dus voor de commercialisering van de esthetische chirurgie. Door een goede chirurg met veel ervaring te kiezen, vermijdt u complicaties of ontgoochelingen over het eindresultaat.” |
Het onderste ooglid: zo glad als een spiegel!
Ooglidwallen: dat zijn de wallen die je kunt zien onder de ogen. “Soms denkt men dat het gaat om overtollig vet onder het oog, maar dat klopt niet! Integendeel. Met de leeftijd gaat dat vet juist smelten. Het membraan (bindweefselschot) dat het vet in de oogkas houdt, verslapt waardoor onder het oog een soort van zwelling verschijnt.”
De oplossing: Er bestaan meerdere technieken om het bindweefselschot opnieuw op te spannen en het vet op zijn plaats te brengen. Het litteken bevindt zich dan langs de wimpertjes onder het oog. Is men nog geen 40 jaar en is er geen sprake van overtollige huid, dan kan deze ingreep ook langs de binnenkant van het ooglid gebeuren. Dan is geen enkel litteken te zien.
Afwijkende stand van het ooglid: “De onderste oogleden ondersteunen de oogbol. Maar met de jaren boeten de weefsels aan elasticiteit in. Door het gewicht van de huid kunnen de oogleden verzakken. Er is dan meer van het wit van de oogbol te zien. In sommige gevallen draait het ooglid naar binnen (entropion) of naar buiten (ectropion). Dat leidt dan tot conjunctivitis (slijmvliesontsteking) of keratitis (hoornvliesontsteking). Beide zijn pijnlijk en kunnen het gezichtsvermogen aantasten indien ze niet worden verzorgd. In dit geval gaat het dus om een zuiver functionele ingreep.”
De oplossing: Meestal wordt het ooglid opnieuw opgespannen en wordt de ophanging ervan gecorrigeerd.
En de wenkbrauwen?
Indien een wenkbrauw te laag over het oog hangt, speken we van een wenkbrauwptosis. Wie zo’n afzakkende wenkbrauw heeft, ziet er vaak heel triest uit... Het mag hier dan al niet om de oogleden zelf gaan, zo’n verzakking heeft ook een rechtstreekse impact op de blik en is eveneens gebonden aan de leeftijd. Een uitgesproken wenkbrauwverzakking kan het gezichtsveld naar boven beperken. “Wenkbrauwptosis ontstaat door verslapping van de voorhoofdsspier.”
De oplossing: De chirurg voert een voorhoofdslift uit om de wenkbrauw op te trekken. De incisie maakt hij op de hoofdhuid.
PraktischAl deze heelkundige ingrepen vinden plaats in de dagkliniek. Na enkele uren mag de patiënt naar huis. Na de operatie kun je je sociale leven maar beter op een laag pitje zetten tot het gelaat er weer toonbaar uitziet. “De eerste drie of vier dagen zie je er echt niet uit”, legt dr. De Mey uit. “Het duurt een tiental dagen eer men er weer min of meer normaal uitziet. Drie maanden later is het litteken verdwenen. Contactlenzen dragen kan opnieuw na een tiental dagen.” Vóór de operatie worden de ogen onderzocht om elke oogziekte uit te sluiten die een contra-indicatie kan zijn (keratitis, glaucoom,...). Patiënten met een stuif-meelallergie laten zich beter niet opereren in het voor hen zo lastige seizoen. Hoeveel zo’n operatie kost? 500 tot 2000 euro, naargelang van de ingreep. Wordt u door uw oogarts gestuurd wegens een functioneel probleem, dan betaalt het RIZIV de kosten gedeeltelijk of helemaal terug. |
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier