Mijn hart in poleposition!

Leen Baekelandt
Leen Baekelandt Journaliste Plusmagazine.be

Met deze slogan wordt tijdens de Week van het Hartritme van 1 tot 5 juni opnieuw aandacht gevraagd voor voorkamerfibrillatie, de meest voorkomende hartritmestoornis, die bovendien het risico op hartfalen en beroerte aanzienlijk verhoogt.

Mijn hart in poleposition!

Eén van de opdrachten van de Belgian Heart Rhythm Association (BeHRA), een vereniging van een 100-tal Belgische hartspecialisten die zich toeleggen op hartritmestoornissen, is de bewustmaken van het grote publiek dat hartrimestoornissen, en in het bijzonder voorkamerfibrillatie, echt meer aandacht verdienen. Dokter Yves Vandekerckhove, de voorzitter van de BeHRA, legt ons uit waarom.
“Voorkamerfibrillatie (VKF) is één van de belangrijkste hartritmestoornissen”, legt Dr. Vandekerckhove uit, “omdat ze zo frequent voorkomt, maar ook omdat de incidentie (het aantal nieuwe gevallen per jaar) ervan alsmaar stijgt. Met voorspelt dat het voorkomen van VKF over 20 jaar verdrievoudigd zal zijn in de Westerse bevolking!”

Jarenlang verwaarloosd

“Voorkamerfirbillatie werd bovendien jarenlang verwaarloosd omdat er geen goede behandeling voor bestond en we als cardiologen niet goed wisten wat we ermee moesten doen. De situatie is een beetje vergelijkbaar met de problematiek rond hartinfarct 20-30 jaar geleden. Nu is iedereen beducht voor pijnklachten in de borst en denkt aan een mogelijk hartinfarct. Maar dat besef is progressief gegroeid.
We zouden willen dat mensen bij bepaalde klachten ook gaan denken “Ik zou misschien een ritmestoornis kunnen hebben die belangrijk is”. Want intussen staan we een heel stuk verder en beschikken we over een goede behandeling en kunnen we de patiënt in een aantal gevallen zelfs genezen. Bovendien weten we ook steeds meer over de risicofactoren die beheersbaar zijn en zo de kans op VKF beperken. We zitten nu voor VKF zowat op het punt waar we 25 jaar geleden zaten voor kransslagaderlijden. We weten hoe we het moeten behandelen en hoe we het kunnen trachten te voorkomen. Vandaar dat we vinden dat het het moment is om dit ook duidelijk te maken bij de bevolking”, legt Dr. Vandekerckhove uit.

Verhoogde kans op beroerte en dementie

“Voorkamerfibrillatie is een ritmestoornis die eerst vaak een tijdlang geen klachten geeft. Een vierde tot een derde van de patiënten weet niet dat hij of zij aan VKF lijdt. Op termijn – en hoe lang dat zal duren is moeilijk te voorspellen – leidt het bestaanvan voorkomerfibrillatie echter tot een verhoogde kans op

  • Beroerte: Die kans is bij patiënten met VKF tot 5 x groter dan in de doorsnee bevolking. Natuurlijk is ze niet voor elke persoon dezelfde. Er bestaan risicoprofielen: iemand van 45 jaar met VKF die geen andere risicofactoren heeft, loopt vanzelfsprekend minder risico dan iemand van 65 jaar die ook andere cardiale risicofactoren heeft. Het is aan de arts om dit risicoprofiel te bepalen. Maar het is een oorzaak van beroerte die te voorkomen is, want als je de ritmestoornis goed behandelt, dan krijg je geen beroerte. Daarvan moetebn we iedereen doordringen!
  • Ontstaan van dementie: 2 x groter risico dan in doorsnee bevolking.
  • Hartfalen: 2 x groter risico dan in doorsnee bevolking
  • Overlijden: risico dat 1,5 maal het normale risico is.

Bovendien hebben mensen met VKF een sterk verminderde levenskwaliteit, zelfs bij mensen met een laag risicoprofiel voor beroerte of dementie. Hun VKF is een bron van ongemakken, zoals vermoeidheid, hartkloppingen, duizeligheid, flauwte,.. die hen soms beletten om nog te gaan werken.”

Pols leren nemen

“Mensen kunnen zelf hun risicoscore voor VKF bepalen door een test uit te voeren op de website: www.mijnhartritme.be. Mensen met een licht verhoogd risico krijgen de raad om regelmatig hun pols te nemen om hun hartritme te bepalen. Helaas kunnen nog onvoldoende mensen dat. Het zou nochtans even vanzelfsprekend moeten zijn dan je lichaamstemperatuur meten om te weten of je koorts hebt.” Wie er moeite mee heeft zijn pols te meten, kan steeds aan zijn behandelende arts vragen om het even aan te leren. “Is uw pols onregelmatig (zoals een sputterende motor; ons hart moet net als een motor regelmatig draaien) en/of te snel (> 100 slagen per minuut in rust), raadpleeg dan uw arts”, gaat Dr. Vandekerckhove verder. “Hij kan een ECG (een hartfilmpje) nemen en op basis daarvan bepalen of er inderdaad sprake is van een ritmestoornis en u eventueel doorverwijzen naar een hartspecialist.

Week van het hartritme

Tijdens deze week kan iedereen gratis zijn hartritme laten controleren en hierover nuttige tips krijgen van zorgverleners die vrijwillig deelnemen aan onze sensibiliseringsactie.
De deelnemende ziekenhuiscentra zullen gratis een hartfilmpje of een elektrocardiogram (ECG) nemen met een hartritmemonitor. Hiermee wordt de elektrische activiteit van uw hart pijnloos opgemeten gedurende ongeveer 30 seconden. Op basis daarvan kan een arts bepalen of u aan een hartritmestoornis lijdt.
Op www.mijnhartritme.be vindt u de gegevens van alle deelnemende ziekenhuizen en kunt u zich ook inschrijven. Dat is immers aan te bevelen om te voorkomen dat een ziekenhuis wordt overrompeld en u uit de boot zou vallen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content