Darmflora en hersenfuncties met elkaar verbonden?

Verschillende experimentele onderzoeken lijken te wijzen op een link tussen de darmflora en bepaalde hersenfuncties.

Verschillende experimentele protocollen, in het bijzonder het gebruik van antibiotica, probiotica, fecale transplantatie, of ‘kiemvrije’ studies, benadrukken het belang van deze bidirectionele communicatie tussen de hersenen en de darmflora.
Het komt erop neer dat het brein invloed kan uitoefenen op de motorische, sensorische en uitscheidingsactiviteiten van het spijsverteringskanaal, terwijl de darmen kunnen inwerken op de hersenfuncties.

Tweerichtingsverkeer

Recente onderzoeken, beschreven in de meta-analyse van Dinan et al., bestuderen depressie en chronische stress bij bepaalde diersoorten. Bij deze dieren zien de onderzoekers wijzigingen in de darmflora, maar ook verhoogde niveaus van intracerebrale CRF, een neurotransmitter (chemische stof die instaat voor het doorgeven van zenuwprikkels) die in stresssituaties wordt vrijgegeven door de hypothalamus.
Als deze neurotransmitter in de hersenen van normale muizen wordt geïnjecteerd, raakt ook de darmflora verstoord. Daaruit blijkt dat een bidirectionele verbinding tussen de hersenen en de darmen.

Hoop voor patiënten met PDS

Deze erkenning is van groot belang bij inflammatoire darmziekten en bij het prikkelbaredarmsyndroom (PDS). PDS is de meest voorkomende functionele darmaandoening en treft 10-12% van de bevolking.
Van deze patiënten lijdt 60-85% ook aan een psychologische aandoening. Bij knaagdieren met matige chronische darmontsteking kan de toediening van probiotica het gedrag en de chemie van de hersenen normaliseren.